Finally arrived on this planet with a very ancient, no I would not call iT civilisation, this planet with daft savages, crazy apes

In Japan, land of technology and gifts, we, as THE POLICE, the band, received "canon" cameras.

Stewart Copeland left his camera on a train.

Sting

@@


Loop ik naar het einde van de land tong van sjaellands odde, militair complex met kanonnen en zo. Op Sint Maarten lagen ook van die kanonnen van rond 1700 jaartelling, zo ook op Bonaire en de dominicaanse republiek.

What is wrong with you ?

Zo krankzinnig, en maar met kanonnen, wapens, pistolen en geweren, tanks, kruisraketten, atoomwapens elkaar bestoken. Met kanonskogels schepen laten zinken, die voor de mensen de wereld ontdekten. Maar het moest wel wat opleveren ! Kruiden, goud (wat daarvan de waarde is, het is me een raadsel, loodzwaar en je hebt er niks aan, tsja, de weife met kralen en spiegeltjes) en later helaas de ondergang van de mensheid, kolen, olie (en gas), dat wordt "ons" einde door onder andere het plastic, vervuiling, of apophis 2036.
Bij het european space agency (ESA), waar de top wetenschappers van europa zitten, staat 2050 als eind datum van de wereld, niet op schrift, maar in het jaar 2050 leeft de mens niet meer en is de aarde dood neemt men bij de ESA aan. Daarom zijn er bevruchte eicellen de ruimte in geschoten door ESA, naast andere experimenten, het lijkt haast wel alsof deze symboliek effect had ? Alien has arrived and wonders what you, stupid shit, are doing over here, you are completely crazy.

Life is but temporarily. Aska 

Twee oorlogs schepen van de Deense marine, zien jullie echt niet hoe compleet geschift en malende jullie zijn ? Ga vluchtelingen helpen, MALLOTEN ! makeuh loveuh notteuh war en als marguerite Aphrodite zoiets zegt, dan weet je dat het menens iss. 

Sinds het begin van de mensaap slaan jullie elkaar continu de nauwelijks gebruikte hersens in. Compleet geschift op deze planeet, stapel mesjogge gekken.

Angst, angst, angst, bang, bang, bang, bezitten, bezitten, bezitten, hebben, hebben, hebben. Meer, meer, meer.

Hm, als ik thuis kom en mijn 2 elektrische fietsen zijn gestolen, zou ik niet leuk vinden. Maar, allah,
dat gebeurt toch niet. Aan de andere kant, dat brave Kopenhagen, bij het stoplicht stond mijn vader stil met zijn toyota prius, deur werd open gerukt en zijn tas eruit gehaald, mijn pa van 64 jaar (20 jaar geleden) er nog achteraan sprinten maar het mocht niet meer baten. Aan de tegengestelde kant, waarom heeft hij een landgoed en een appartement in Lochem en een ander niets. 

Waarom is de 1 een vet vadsig domoor varken als willem alexander en waarom moet een intelligente aardige sympathieke marrokaan in nederland vuilnis ophalen. Er klopt teveel niet, met name het hart. 

@@~~

Harry Bosch, die getrouwd was voor 5 jaar met Marjan Dorrestijn, sprekend Margreet van de Griend, had een opa en die was multi miljonair. Te goed voor deze wereld, hij gaf alles weg, moest Harry de rest van zijn leven leraar nederlands blijven en op een flatje wonen, wel vlakbij het VUMC, dat dan weer wel, maar wat hebbie daaranie ?

In sjaellands odde liggen allemaal stenen met daarop namen van mannen, een enkele vrouw, die het kattegat (van jutland naar sjaellands odde) zwemmend overgestoken zijn (meer dan 30 kilometer zwemmen), namen plus hun "heroïsche" achtergrond. Harry Bosch zou op bezoek komen en toen had mijn vader op 1 van die reusachtige keien geschilderd "Harry Bosch, geboren 1936, Rotterdam, ex crimineel, gevaarlijke voortvluchtige with a history of betrayed women." 

Harry had een fascinatie voor gedenkstenen en het kerkhof, zeker 1000 foto's van graven met een interessante tekst op de grafsteen gemaakt. Hij stuurde Harry op die keien af en ging op een afstand toekijken. Opeens bleef Harry bij een kei staan, hij keek heel vreemd en werd bleek.

~~~~~~~~~~

We maakten kennis met Duitsers in het hotel te Sittensen.
"Ja wir haben ein Haus in einem triple-A-Standort."
Onder de indruk van het feit dat zij een huis hadden op een triple A locatie vroegen we toch maar wat dat triple A dan betekende.
"Artzt, apoteker und Aldi in die Nähe."

@@

Klaas Roeda, beste vriend van Joop Stobbelaar, wilde in het gedenkboek schrijven "het ga je goed, ouwe rukker !" Mocht niet van de begrafenis onderneemster (inderdaad een strak wat fout vvd wijf).
Joop Stobbelaar had een mooi vrijstaand huis in Bergen gekocht en daar had hij huurders in, Klaas Roeda was notaris en hij had Joop Stobbelaar gebeld in Varese, Italië, waar hij leraar wiskunde was. "Joop, je huurder gaat bellen en hij heeft problemen met de huurprijs en dat veel te veel dingen van verwarming tot waterleiding en van alles en nog wat niet goed werken, dus dat wordt een moeilijk gesprek."
Een avond later belde Klaas Roeda, die notaris, zelf en zei als eerste met verdraaide stem: "Maar meneer Stobbelaar, wat maakt u me nou !?"

Joop helemaal over de rooie en woedend scheldend van "Wat maak jij me nou, potverdomme, ik zit hier in Italie en hoor allemaal klachten en gezeur, wat maak jij me nou, POTVERDOMME !"
"Rustig, Joop, rustig, niks aan de hand, ik ben het maar, Klaas."
Had die Klaas Roeda alles verzonnen, er was helemaal niks.


Lullige grapjes, maar ze worden nu te weinig gemaakt. Wim van Hardefielt had bij een bezoek aan een gemeente een acteur ingehuurd die met ambtsketen om deed alsof hij burgemeester was en de VNG delegatie tijdens een dagje uit en werkbezoek ontving, het nuttige met het aangename verenigen.

 Hans Pluckel dacht dat hij afdelingshoofd was (wat een mark rutte lege oetlul was me dat met een nog meer rampzalige hijgerig ambitieuze henk pvda (haha) rosman als plaatsvervanger, ik heb het ook echt niet getroffen bij mijn eerste werkgever in nederland (had er 2 in belgië gehad) en die trapte er volledig in, het was voor het internet tijdperk waarbij je namen en foto's kon opzoeken en met zwetende bovenlip zat hans vvd pluckel maar te brallen tegen de acteur burgemeester, dat was een geslaagde grap.

~~~~

Mijn vader trok rond 1959 met zijn vriend Herman Maaskant door Turkije en Griekenland, er was
toen helemaal nog geen toerisme of wat dan ook. Ze mochten vaak in kloosters gratis slapen, dus dat deden ze veel en graag. Op een morgen moest mijn vader naar de wc, maar die was bezet door Herman. Herman bleef maar zitten, dus mijn pa zei "Herman, ik ben aan de dunne, kom er vanaf joh, ik moet zo nodig !" Een onverstaanbaar gemompel volgde. Weer duurde het ruim 1 minuut en er gebeurde niets en mijn vader ergerde zich kapot. Hij zag een emmer water staan om door te spoelen en hij kieperde die over de afscheiding van de wc. Een schreeuw, de deur van de wc zwaaide open en daar stond een in trieste monnik, kletsnat, de emmer water was een voltreffer geweest. Gauw verder getrokken naar een volgend klooster.

@@

Wim de Bie en Kees van Kooten waren naar Parijs gegaan en stonden in de metro, het treinstel aan de deur aan de rechterkant, bij de halte gingen de deuren aan de linkerkant open en daarom bleven ze maar staan tot 1 halte verderop, ze vonden het gezichtsverlies om snel naar de deuren aan de linkerkant te rennen.

@@~~~~@@


Sjaellands Odde, het einde van de landtong met militair complex:

Moet er niet aan denken, met 4 dames iets hebben, met 1 dame kan ik al moeilijk overweg, laat staan 4. Clint eastwood speelde in een film een voortvluchtige gevangene (onterecht, hij was erin geluisd) en hij kwam tijdens zijn vlucht in een vrouwenhuis (een huis waar 10 vrouwen samen woonden) terecht. 

Hij zag er toen nog aantrekkelijk uit en de dames werden jaloers, het begon met een duw van de trap af en het eindigde ermee dat clint eastwood groen, dood dus, het huis door de dames werd uit gedragen. Die overigens matige film (1,5 uur over bovenstaande verhaaltje) zal ik nooit vergeten, omdat de vrouwen acteerden zoals ze echt waren, soms laten ze zich zien zoals ze echt zijn, oneindig bezitterig en hebberig. Hu.  

I am spasticus narcistiscus artisticus

Tjonge, mijn opa heette Cornelis Gerrit van Veenendaal en hij heeft Margareth (amsterdamse doopsgezinde ouders die geëmigreerd waren naar Australie, rotte harde vader had Margareth, die zo leek op Margreet van de Griend) ontmoet in Padang, tijdens de politionele acties. Margareth had zich vanwege die harde vader als verpleegster gemeld bij het nederlandse leger, 27 mannen in haar ziekenboeg dood zien gaan, ruim 8000 (zwaar) gewonden, amputaties enzovoorts verzorgd. Dat ze zo uitbundig vrolijk kon zijn en met mij kon schateren.

Mijn opa was zwijgzaam en enigszins somber geworden in Indonesië, hij had het wel heel goed gedaan met de allure van een generaal, vertelde mijn vader (dus subjectief). Ik vond het 1 van de knapste mannen, alleen inderdaad wel erg zwijgzaam. Ik voelde dat hij (tegen zijn zin) gemoord had.
Ook al was mijn opa avonturier, hij verzamelde postzegels. Toen hij hoorde dat er unieke zegels in een fort, fort de Cok, lagen heeft hij op handige wijze met 50 man dat fort ingenomen en zorgde hij ervoor er als eerste te zijn om die (post)zegels mee te nemen.

Mevrouw Argentesi, lerares Engels op de Europese School in Varese was zeer geïnteresseerd in mijn vader, ze leek op Marguerite ! Vond haar tot mijn 18e 1 van de knapste, misschien wel de knapste vrouw die ik ooit gezien had. Nu vind ik nog steeds Marguerite de knapste van de wereld.

@@

Beeldverslag van Sjaellands Odde en Nykobing. Het is hier rustig, plezierig en de mensen zijn vriendelijk en beleefd. Mijn vader plaagt zijn vrouw teveel en heeft iets teveel van een telegraaf lezer (terwijl hij vroeger fel anti telegraaf en van de volkskrant was). We constateerden wel gezamenlijk dat ruim 90% van de vrouwen zichzelf te serieus neemt en geen zelf relativering/zelfspot kennen en niet om zichzelf kunnen lachen (vermoedelijk is dat percentage bij mannen 70%).

Het zal wel, in de haven van Nykobing, mooi klein plaatsje, 16.000 inwoners, in een loods een kunst expositie :

Volgens Eline zijn varkens intelligente en aardige beesten en doe ik ze onrecht door ze met mensen te vergelijken. Ik had begrepen dat varkens in gevangenschap elkaar gemeen beten en gek werden (net zoals mensen in de stad).

Stijn Stein wil niet op de foto

600 DEENSE KRONEN, 75 kronen is 10 EURO

Jacintha onna beach, Rhodos

Dan liep ik de eet/woonkamer bij barbara binnen, maart 2015, en daar lag 11 jarige Olaf op de grond op zijn rug naast de eettafel met gesloten ogen, 15 jarige Sabine Haitsma zat er ontevreden voor zich uit kijkend naast op een stoel, ze had net Olaf een optater van jewelste gegeven, waardoor die semi bewusteloos op de grond lag, ik schiet nog vaak in de lach als ik aan dat tafereel denk

De vervolgde joden uit Portugal en Spanje trokken naar Nederland rond 1500-1600, van 1625-1645 "koloniseerde" prins Maurits van Oranje Brazilië, maar het rendeerde niet, hij haalde en bracht alleen maar kunstenaars en wetenschappers naar Brazilië. Deze grote groep joden trok toen naar New Amsterdam, New York.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Johan_Maurits_van_Nassau-Siegen

Kees van Veenendaal

@@

Goh, drie mensen in Breda vertelden me hoe de protestanten (in de minderheid in brabant) de rijke onderdrukkers waren van de katholieken in Breda en Brabant van 1800-nu. Het is veel minder geworden, van 1800-1940 was het dramatisch, die protestanten.

@@

Verlangen verbeeld je je ? 

Een hert op het landgoed van mijn vader, c j m van veenendaal en karen voetmann, in denemarken,
in Sjaellands Odde.

Don't like the boss, face like a weasle

dek 

bed

over 

trek 

Nineteen Eighty-Four, often published as 1984, is a dystopian novel by English writer George Orwell published in June 1949, whose themes centre on the risks of government overreach, totalitarianism and repressive regimentation of all persons and behaviours within society.^[2][3] The novel is set in an imagined future, the year 1984, when much of the world has fallen victim to perpetual war, omnipresent government surveillance, historical negationism and propaganda.

In the novel, Great Britain ("Airstrip One") has become a province of a superstate named Oceania, which is ruled by the Party, who employ the Thought Police to persecute individuality and independent thinking.^[4] The Party's leader is Big Brother, who enjoys an intense cult of personality, even though he may not even exist. The protagonist of the novel, Winston Smith, is a rank-and-file Party member. Smith is an outwardly diligent and skillful worker, but he secretly hates the Party and dreams of rebellion against Big Brother. Smith rebels by entering a forbidden relationship with coworker Julia.

Nineteen Eighty-Four is a classic literary novel in the genres of political fiction and dystopian science fiction. Many of its terms and concepts, such as Big Brother, doublethink, thoughtcrime, Newspeak, Room 101, telescreen, 2 + 2 = 5, and memory hole, have entered into common usage since its publication in 1949. Nineteen Eighty-Four also popularised the adjective Orwellian, which connotes things such as official deception, secret surveillance, brazenly misleading terminology, and manipulation of recorded history by a totalitarian or authoritarian state, as described by the author. In 2005, the novel was chosen by Timemagazine as one of the 100 best English-language novels from 1923 to 2005.^[

While citizens in each state are trained to despise the ideologies of the other two as uncivilised and barbarous, Goldstein's book, The Theory and Practice of Oligarchical Collectivism, explains that in fact the superstates' ideologies are practically identical and that the public's ignorance of this fact is imperative so that they might continue believing otherwise. The only references to the exterior world for the Oceanian citizenry (the Outer Party and the Proles) are Ministry of Truth maps and propaganda to ensure their belief in "the war".

However, due to the fact that Winston barely remembers these events and due to the Party's manipulation of historical records, the continuity and accuracy of these events are unclear. Winston himself notes that the Party has claimed credit for inventing helicopters, airplanes and trains, while Julia theorises that the perpetual bombing of London is merely a false-flag operation designed to convince the populace that a war is occurring. If the official account was accurate, Smith's strengthening memories and the story of his family's dissolution suggest that the atomic bombings occurred first, followed by civil war featuring "confused street fighting in London itself" and the societal postwar reorganisation, which the Party retrospectively calls "the Revolution".

Most of the plot takes place in London, the "chief city of Airstrip One", the Oceanic province that "had once been called England or Britain".^[28][29] Posters of the Party leader, Big Brother, bearing the caption "BIG BROTHER IS WATCHING YOU", dominate the city (Winston states it can be found on nearly every house), while the ubiquitous telescreen (transceiving television set) monitors the private and public lives of the party members. Military parades, propaganda films, and public executions are said to be commonplace.

The class hierarchy of Oceania has three levels:

• (I) the upper-class Inner Party, the elite ruling minority, who make up 2% of the population.
• (II) the middle-class Outer Party, who make up 13% of the population.
• (III) the lower-class Proletariat, who make up 85% of the population and represent the uneducated working class.

As the government, the Party controls the population with four ministries:

• the Ministry of Peace deals with war and defence.
• the Ministry of Plenty deals with economic affairs (rationing and starvation).
• the Ministry of Love deals with law and order (torture and brainwashing).
• the Ministry of Truth deals with news, entertainment, education and art (propaganda).

The protagonist Winston Smith, a member of the Outer Party, works in the Records Department of the Ministry of Truth as an editor, revising historical records, to make the past conform to the ever-changing party line and deleting references to unpersons, people who have been "vaporised", i.e., not only killed by the state but denied existence even in history or memory.

The story of Winston Smith begins on 4 April 1984: "It was a bright cold day in April, and the clocks were striking thirteen." Yet he is uncertain of the true date, given the regime's continual rewriting and manipulation of history.^[30]

He works in the Ministry of Truth, he meets Julia, a young woman maintaining the novel-writing machines at the ministry, to whom Winston suspects is a spy against him. He also suspects that his superior, an Inner Party official named O'Brien, is a secret agent for an enigmatic underground resistance movement known as the Brotherhood, a group formed by Big Brother's reviled political rival Emmanuel Goldstein. Smith also has a lunch conversation with Syme, who is writing a dictionary for a revised version of the English language called Newspeak. After Syme admits that the true purpose of Newspeak is to reduce the capacity of human thought, Winston speculates that Syme will disappear as he believes he is "too intelligent". He also meets Parsons, his neighbour, whose children are absolutely loyal to the party.

One day, Julia secretly hands Winston a note confessing her love for him, and the two begin a torrid affair, an act of the rebellion as the Party insists that sex may only be used for reproduction. Winston realises that she shares his loathing of the Party, but later shows that she is not interested in overthrowing the regime, thinking that it is impossible. They first meet in the country, and later in a rented room above Mr. Charrington's shop. During his affair with Julia, Winston remembers the disappearance of his family during the civil war of the 1950s and his terse relationship with his ex-wife Katharine. He also notices the disappearance of Syme during one of his working days. Weeks later, Winston is approached by O'Brien, who invites Winston over at O'Brien's luxurious flat where both Winston and Julia swear allegiance to the Brotherhood. He sends Winston a copy of The Theory and Practice of Oligarchical Collectivism by Emmanuel Goldstein. Meanwhile, during the nation's Hate Week, Oceania's enemy suddenly changes from Eurasia to Eastasia and Winston is called back to make changes to the records to conform to the nation's new allegiance and enemy. Winston and Julia read parts of the book, which explains more about how the Party maintains power, the true meanings of its slogans and the concept of perpetual war. It argues that the Party can be overthrown if "proles" (proletarians) rise up against it. However, to Smith, it does not answer 'why' the Party maintains power.

Soon, Mr. Charrington is revealed to be an agent of the Thought Police and Winston and Julia are captured and imprisoned in the Ministry of Love. Smith briefly meets his other colleagues who have been arrested for other charges. O'Brien reveals that he is actually an agent as well and was simply part of a special sting operation to catch "thoughtcriminals". Over many months, Winston is tortured and forced to "cure" himself of his "insanity" by changing his own perception to fit the Party line. O'Brien openly admits that the Party "is not interested in the good of others; it is interested solely in power." He says that once Winston is brainwashed into loyalty, he will be released back into society for a period of time, before they execute him. When he asks Winston if there is anything worse that can happen, Winston points out that the Party has not managed to make him betray Julia, and that while he accepts the Party's doctrines, he still hates Big Brother.

O'Brien then takes Winston to Room 101 for the final stage of re-education. The room contains each prisoner's worst fear, in Winston's case, rats. As a wire cage holding hungry rats is fitted onto his face, Winston eventually betrays Julia. After being released, Winston meets Julia in a park. She says that she was also tortured, and both reveal betraying the other. Later, Winston sits alone in a café as Oceania celebrates a supposed victory over Eurasian armies in Africa and realises that "He loved Big Brother."

https://en.wikipedia.org/wiki/Nineteen_Eighty-Four

Ministry of Peace

The Ministry of Peace supports Oceania's perpetual war against either of the two other superstates:

The primary aim of modern warfare (in accordance with the principles of doublethink, this aim is simultaneously recognised and not recognised by the directing brains of the Inner Party) is to use up the products of the machine without raising the general standard of living. Ever since the end of the nineteenth century, the problem of what to do with the surplus of consumption goods has been latent in industrial society. At present, when few human beings even have enough to eat, this problem is obviously not urgent, and it might not have become so, even if no artificial processes of destruction had been at work.

Ministry of Plenty

The Ministry of Plenty rations and controls food, goods, and domestic production; every fiscal quarter, it publishes false claims of having raised the standard of living, when it has, in fact, reduced rations, availability, and production. The Ministry of Truth substantiates the Ministry of Plenty's claims by revising historical records to report numbers supporting the current, "increased rations".

Ministry of Truth

The Ministry of Truth controls information: news, entertainment, education, and the arts. Winston Smith works in the Minitrue RecDep (Records Department), "rectifying" historical records to concord with Big Brother's current pronouncements so that everything the Party says is true.

Ministry of Love

The Ministry of Love identifies, monitors, arrests, and converts real and imagined dissidents. In Winston's experience, the dissident is beaten and tortured, and, when near-broken, he is sent to Room 101 to face "the worst thing in the world"—until love for Big Brother and the Party replaces dissension.

Doublethink   Main article: Doublethink

The keyword here is blackwhite. Like so many Newspeak words, this word has two mutually contradictory meanings. Applied to an opponent, it means the habit of impudently claiming that black is white, in contradiction of the plain facts. Applied to a Party member, it means a loyal willingness to say that black is white when Party discipline demands this. But it means also the ability to believe that black is white, and more, to know that black is white, and to forget that one has ever believed the contrary. This demands a continuous alteration of the past, made possible by the system of thought which really embraces all the rest, and which is known in Newspeak as doublethink. Doublethink is basically the power of holding two contradictory beliefs in one's mind simultaneously, and accepting both of them.

Love does not hurt you. A person who does not know how to love hurts you. Do not get it twisted

Interesting !

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

ik zeg altijd maar zo: ik zeg altijd maar zo

of so

David Cornelis Hoogeveen, 24-12-1999, add-er, daardoor bijna vanaf eT begin in twee werelden, heel bijzonder en ook naar vanwege de botsing met me

Onvoorwaardelijke liefde ?

1. 1
   Hou onvoorwaardelijk van jezelf. Onvoorwaardelijke liefde begint bij jezelf. Je kent je eigen tekortkomingen immers als geen ander en waarschijnlijk beter dan je ooit die van iemand anders zult kennen. Het is dan ook een goede oefening om ondanks die tekortkomingen van jezelf te kunnen houden. Als dit je lukt, is de kans bovendien groter dat je ook onvoorwaardelijk van iemand anders kunt houden.

   • Probeer je eigen imperfecties te herkennen en vervolgens te accepteren en vergeven. Pas als je dit kunt, zul je in staat zijn om hetzelfde bij iemand anders te doen.^[6] Heb je het gevoel dat je zelf geen onvoorwaardelijke liefde verdient, dan zul je waarschijnlijk ook nooit in staat zijn om deze vorm van liefde aan een ander te geven.^[7]
2. 2
   Maak de liefdevolle keuze. Stel jezelf altijd de vraag: Wat is het meest liefdevolle wat ik op dit moment voor deze persoon kan doen? Liefde is geen handschoen die om iedere hand past; wat voor de een liefdevolle daad kan zijn, kan op een ander compleet anders overkomen. Denk er dus goed over na wat iemand gelukkig zou kunnen maken.

   • Onvoorwaardelijke liefde is een beslissing die je keer op keer opnieuw moet maken, geen regel die je continu op iedereen kunt toepassen.
   • Als twee vrienden een geliefde verloren hebben, kan het de ene vriend bijvoorbeeld helpen om troost te bieden, terwijl de ander liever even met rust gelaten wordt.
3. 
   3
   Vergeef de mensen van wie je houdt. Zelfs als iemand zijn excuses niet aanbiedt, is de liefdevolle keuze voor zowel jezelf als de betreffende persoon om je woede los te laten. Onthoud hierbij de woorden van Pierro Ferrucci, die zei dat vergiffenis "niet iets is wat je doet, maar iets wat je bent."^[8]

   • In verschillende religieuze teksten komt de volgende zin voor: “Haat de zonde, maar heb de zondaar lief.” Onvoorwaardelijk van iemand houden wil niet zeggen dat je alles wat iemand doet zomaar accepteert; het wil zeggen dat je ondanks iemands keuzes altijd je best blijft doen om liefdevol met hem of haar om te gaan.^[9]
   • Als iemand van wie je houdt tijdens een ruzie iets kwetsends zegt, is de liefdevolle keuze om diegene te laten weten dat zijn woorden je gekwetst hebben, maar om hem vervolgens te vergeven. Zo help je iemand groeien als persoon en laat je hem tegelijkertijd weten dat hij geliefd is.
   • Iemand vergeven is echter niet hetzelfde als iemand over je heen laten lopen. Als je continu oneerlijk behandeld wordt of iemand misbruik van je maakt, kan de liefdevolle keuze voor beide partijen zijn om afstand van de iemand te nemen.
4. 
   4
   Verwacht niet dat je iemand van wie je houdt tegen elk ongemak kunt beschermen. Als je echt van iemand houdt, wil je dat diegene groeit als persoon en ongemak kan een belangrijke aanleiding voor groei zijn. Onvoorwaardelijke liefde wil zeggen dat je doet wat je kunt om iemand gelukkig te maken. Het wil echter ook zeggen dat je iemand helpt om zich te ontwikkelen, zelfs als hier het nodige ongemak bij komt kijken.

   • Lieg niet om iemand van wie je houdt te beschermen. Help ze liever om met ongemakkelijke of pijnlijke situaties om te gaan.
   • Lieg bijvoorbeeld niet tegen je man over jullie slechte financiële situatie. Dit levert je op de lange termijn alleen maar meer pijn en wantrouwen op. Wees liever eerder, begripvol en bereid om samen naar oplossingen te zoeken.
5. 
   5
   Hou van iemand door minder om hem te geven. Wacht eens even, draait liefde er dan niet juist om dat je om iemand geeft? Ja, je wilt om iemand ‘geven’ in de zin dat je het beste voor iemand wilt. Het is echter niet verstandig om alleen om iemand te geven als hij zich op een bepaalde manier gedraagt, aangezien je liefde dan aan voorwaarden gebonden is.^[10]

   • Denk dus niet: Het maakt me niet uit wat je doet, want het interesseert me niet of je gelukkig bent, maar denk: Het maakt me niet uit wat je doet, want ik hou toch wel van je.
   • Je houdt niet van iemand omdat diegene dingen doet die je gelukkig maken; je wordt gelukkig doordat je onvoorwaardelijk van iemand houdt.
6. 
   6
   Accepteer jezelf en de mensen van wie je houdt zoals jullie zijn. Niemand is perfect, maar iedereen verdient het om van iemand te houden en liefde te ontvangen.

   • Onvoorwaardelijke liefde draait erom dat je iemand accepteert en dat je niet verwacht dat iemand anders jou gelukkig maakt. Je kunt het gedrag van anderen immers niet beïnvloeden, maar kunt alleen je eigen keuzes maken.
   • Je broer maakt misschien niet altijd de beste keuzes, maar dat wil niet zeggen dat je daarom minder van hem moet houden. Hou simpelweg van mensen zoals ze zijn en verbind hier geen voorwaarden aan.

Tips

• Probeer elke dag iets liefdevols voor iemand te doen. Doe dit zonder er iets voor terug te verwachten. Doe het zonder iemand erover te vertellen. Bid bijvoorbeeld voor je vrienden of familieleden die ver weg wonen. Je kunt iemand met wie je al een tijdje geen contact hebt gehad een e-mail, sms of brief sturen. Geef iemand een compliment. Je kunt ook simpelweg glimlachen naar een voorbijganger. Je kunt een hond of kat aaien. Doe elke dag kleine liefdevolle dingen. Zo wordt je hart steeds groter en zul je ook steeds meer liefde kunnen ontvangen.
• Liefde houdt in dat je wilt dat anderen gelukkig zijn. Liefde gaat om geven, niet om nemen.
• Je hoeft niet perfect te zijn om van iemand te houden. Je hoeft alleen eerlijk te zijn.

Werken in vrijheid

Art by lion king Ratchet Anubis bis ofcourse, kijk boven mijn edele leeuwenhoofd