Kwam ik aan op innsbruck, bij de bus moest je je kaartje in een automaat stoppen en dan tinkelde een belletje, toen kwam een adellijk gezslschap van Duitsers de bus in en ze hadden ook te stempelen kaartjes, de laatste van het chique gezelschap van vier, een wat bolle graaf rutger hauer van 40 jaar zei "steck im REIN, steck im REIN, steck im REIHEIN !" met een Engelse tongval sprak hij het REIN uit

Deed me denken aan Astrid.

En twee minuten een lach bui over, daarna in het skigebied lech st anton twee- driemaal met mijn pin pas bijvoorbeeld in de supermarkt van Lech herhaald. Tegen de poolse dame in de supermarkt: "ich bin Stolz und schäme mich, dass ich ihn betrügen darf" of so, voelde me een bevrijde Friso dat ik dat zomaar durfde te zeggen, zij vond het ook leuk.

~~~~@@~~~~

Bij de kabine baan bij Lech, van die oranje nassaus, moesten zo'n 80 mensen naar binnen, de kabine in, ik hoorde bij de laatste 20 die erin geperst werden, allemaal kerels van 1.80 meter plus qua lengte. Er was 1 duits mannetje van 1.65 meter, 55 plus en toen we zo samengedrukt werden en je al die lijven van grote gezette Oostenrijkers en duitserds voelde riep hij als een calimero benauwd "mama !",  "mama !"

Heb erover geschaterd, dat 55plus mannetje zo om ze mamma roepen en omdat ik eigenlijk doodsbenauwd hetzelfde dacht, vooral over Den Haag, dat beklemt me continu, hier in st anton am arlberg/lech de hemel, daar in nederland de hel. Toen die oostenrijkerds en duitserds me zagen lachen, riepen ze ook nog "mach es uns nicht so einfach, jungen"

Toch makkelijk praten, nobody knows the black hole i see.


Op de piste was er een Duitserd zo'n 50 meter verderop maar ook 30 meter hoger dan ik en voor me skiede een wat statige chique dame, hij had een witte helm en zag eruit als een politieagent en hij BRULDE met forse arm gebaren DREIN DREIN DREIN RECHTS RECHTS RECHTS, dat ze naar rechts moest uit wijken en die vrouw verbluft en angstig naar die autoriteits figuur kijken en toen bangig achterom kijken, had die enge politie agent het echt tegen haar , volgens mij kreeg ze een schock, politie staat in het chique lech.


Het was dus een geestige grap, nep, toneel, zal vast ook de chique kakmadam aan het denken gezet hebben. 

In de supermarkt van Lech heb ik met een in plastic verpakte 50 centimeter lange ossenhaas boven me hoofd gezwaaid en een geplukte tevens in plastic verpakte kip in de lucht gegooid, ook waande ik me even Friso, als je continu compleet in de gaten wordt gehouden door alles en iedereen in Nederland, in Lech, in London, zoals Friso en dan dat gevoel na de sneeuwlawine nog 2 jaar uit zenden tot je afgesloten of afgekoppeld wordt, dan verander je al bijna in integendeel.

Als ze 100% om je heen zijn en alles van je (menen te) weten, dan ben je een (trek) pop, integendeel om je heen heerst. Dat was een heel vreemd gevoel, alsof ik steeds meer contact maak met integendeel (de dood ?).
Het is akelig en interessant, kan me nu beter voorstellen hoe een continu bekeken Friso of Rutger Hauer of Sting zich gevoeld moet hebben, alsof je continu bekeken wordt, in mijn geval denk ik dus steeds meer dat integendeel, de lucht die ons omhult, het zwarte gat waarin wij leven, dat wij toneelspelers zijn die door integendeel continu in de gaten worden gehouden. Of dat "we" daardoor voor 51% gestuurd worden, soms voor 10%, soms voor 90%.

In mijn geval wordt de vernieling door de overheid, any government is the burden on the people, gelast en doorgevoerd, iedereen kijkt toe, let's get on with our own shitty life.

En dat als die oranje na ss aus in Lech zitten, die week of soms even zomaar, dan betalen zij en alle kennissen en vrienden even in de duurste hotels 2000 eur of meer voor een suite of luxe kamer per nacht.
 Massage van een knappe dame voor 200 eur voor een half uur, voetmassage 50 eur voor een kwartier en zo gaat de poppenkast maar door, als je dan elk jaar datzelfde toneelspel poppenkast theater meemaakt, giebelende dames en krengen van de dood met commentaar, een collectief bevreemdend schouwspel van een gedateerd oubollig krankzinnig keuniginnehuis. 

"Antillianen willen te graag schieten," vertelde een antilliaan mij in de gevangenis. Dus ze willen te graag met een pistool schieten om bij de gangsta te horen en er zat ook iets sexueels in.