Alex de holle Bolle
seurry heur keehrel neuks peurseunleuks.
Dus wel, mensen willen echt niets zien, prins benard (opa) heeft 5 keer bij hitler gesmeekt om gouverneur van nederland te mogen worden. Beatrix begon veur de schone schijn heel kort goed met mandela en nog 1 humanitair iets, daarna was het ijdele egoïstische bekaktheid van "ons soort mensen, keuningshuize". Verderop staat beschreven dat prins claus gek werd van zijn zielloze geestloze formele protocolfasciste "vrouw" beatrix en ook nog met lubbers geil doen en dat is de waarheid en dat lubbers gedoe, gatver, prima, maar alles weg gecamoufleerd onder de schone schijn.
En ik schrijf wel stoer debiel, ik ben geen haar beter, 25 jaar overheidswerk..
Hm. Van 25 jaar werken bij de overheid waren er zeker 14 jaar zeer goed, 6 jaar wat minder en 5 jaar ook of vooral vanwege beroerde leidinggevenden afschuwelijk.
De meerderheid is goed.
SPEED UP BOY SPEED UP BOY
HOPE BETRAYS AND KILLS REALITY
artificial intelligence is of zijn de gecombineerde 4 miljard zielen die op internet werken....plus de zielen van overledenen en de slimmere octopus, dolfijn....geen veel te harde domme schedel waar doorheen gebroken moet worden..
Kees van Kooten, taken from "veertig" :
Ik had zestien jaar toen ik, in Frankrijk, voor het eerst kennis maakte met het verschijnsel Kaas Toe. Ik zou met een schoolvriend, Ad van der Duim, naar Parijs liften. Tot even over de belgies-franse grens, in La Capelle, ging alles goed. Daarna stopten er geen autoos meer. De avond vallende, gingen wij in onze slaapzakken ter greppel. Volgende morgen om vijf uur alweer rillend met onze duimen omhoog, op het laatst zelfs tegen tractoren.
Zonder resultaat. De avond wederom vallende, waren wij twintig kilometer verder gelopen, blaren op onze duimen van het liften. Wij begonnen met gillende honger ons geld te tellen, in de berm. Besloten dan tenminste warm te eten. Doorgesukkeld tot restaurant Routier. Twee menu’s van zeshonderd oude francs besteld. Eerst soep, toen vlees, haricots verts, salade, frieten. Elk twee glazen rode wijn erbij.
Hadden nog nooit van ons leven zo lekker gegeten! Werd er bij wijze van dessert ook nog een grote glazen stolp met allemaal soorten kaas voor ons op tafel gezet. Lieten wij dit ons geen twee keer zeggen: aten wij samen het hele plateau tot de laatste kaaskruimel leeg! Kwam kwartier later de bazin, druk geweest met met chauffeurs flirten, ziet zij haar lege stolp, begint ze met grote ogen en wapperende armen vreselijk te roepen van ‘mais non!’ en ‘c’est pas vrai!’
Wij nog even trots zitten glimlachen, denkend aan een gespeeld moederlijk complimentje voor onze gezonde jongenseetlust. Moesten echter ieder zeshonderd oude francs bijbetalen!
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Oooooooh, die dsb bank wauwelbek van weer zo'n bescheten vvd-ertje:
frank de grave
Orde-voorzitter: Het CTG? Weg ermee ! (uit medisch contact)
DE OVERHEID, WEG ERMEE
Zoals bekend is de introductie van de DBC-systematiek verre van vlekkeloos verlopen. Eén van de trajecten waarin veel is fout gegaan, is de samenwerking tussen de Stichting DBC Onderhoud (SDO) en het CTG.
Onlangs is in opdracht van VWS door Het Expertise Centrum (HEC) onderzoek gedaan naar deze essentiële schakel in de ontwikkeling van het DBC-systeem. Rapportage over de resultaten heeft onder meer geleid tot het vertrek van de directeur van SDO. Voor het CTG is dit kennelijk onvoldoende. In een ontluisterend schrijven van zes kantjes aan VWS opent De Grave nu de frontale aanval op SDO, de DBC-systematiek en de vraaggestuurde zorg. Na wat inleidende beschietingen en een onbetamelijke beschuldiging aan het adres van de Orde, namelijk dat de Orde SDO zou hebben gebruikt voor de behartiging van haar belangen - een beschuldiging die inderdaad slaat als een lid op een bekende jongensnaam - eist De Grave dat VWS SDO hiërarchisch onder het CTG plaatst, het beheer van de DBC-systematiek niet langer de verantwoordelijkheid van SDO laat en overgaat tot bestuurlijke ontmanteling van SDO. En passant wordt de nog in oprichting zijnde Stichting DBC InformatieSysteem (DIS), die de gegevens van de minimale dataset moet gaan beheren, eenzelfde regime in het vooruitzicht gesteld.
Even verder merkt De Grave fijntjes op dat het DBC-systeem instrumenteel is aan de ‘hervorming van de marktordening en regulering en geen doel op zich’. Voorwaar een open deur van formaat, immers producten zijn slechts de voorwaarde voor het creëren van markt. Met het debiteren van deze enormiteit onderstreept het CTG vooral wat men uiteindelijk wil voorkomen: vraaggestuurde zorg.
Sommige lezers zullen bij het lezen van de titel van mijn column gedacht hebben: ‘Voorzitter, gaat u hier niet te ver?’ Ik zou mij in deze gedachte wel kunnen vinden, ware het niet dat deze titel zo treffend illustreert wat het CTG bij herhaling laat zien: grensoverschrijdend gedrag. Frank de Grave heeft eerder gepostuleerd dat hij zich bij voorkeur ziet in de rol van een scheidsrechter die zich slechts ten doel stelt de spelers (zorgaanbieders en verzekeraars) het spel te laten spelen.
Het betreft hier dan wel een scheidsrechter die zijn grensrechters voor aanvang van de wedstrijd naar huis stuurt.
Hoe het CTG denkt over spelregels, kunt u overigens nalezen in de onlangs onder de jeuktitel ‘De zichtbare hand’ verschenen uitvoeringstoets. In deze ruim honderd (!!) pagina’s tellende bergrede van Frank de Grave wordt haarfijn uit de doeken gedaan hoe het CTG zich voorstelt elke ontwikkeling richting vraaggestuurde zorg onder een macht aan regelgeving te kunnen smoren. Kortom, De Grave holt straks in zijn eentje in zijn zwarte pakje over het veld, de spelers blijven wijselijk in de kleedkamers.
Het is met het CTG als met het CDA: je kunt er een gereformeerde Zeeuw aan het roer zetten, maar het blijft de KVP. Met de komst van Frank de Grave is niet alleen het volledige CTG-bureau intact gebleven, ook aan de personele invulling, de bedrijfscultuur, het gedachtegoed en de uitgedragen missie is geen syllabe veranderd.
Het is dan ook niet goed voorstelbaar dat deze organisatie die in het verleden bestrijding van de markt als uitgangspunt voor haar handelen heeft gekozen, nu ineens de voorwaarden voor vraaggestuurde zorg moet gaan scheppen. En daar waar dat niet voorstelbaar is, zal het dus ook niet gaan gebeuren.
Eigenlijk is hier maar één uitweg, geachte lezer, inderdaad: het CTG? de "overheid"?
WEG ERMEE !
