woensdag 10 juni 2020

whatever happens, always happens for the best, no expectations, no private property, we shall be free

Vermoed dat ik ook zo scheld en boos ben omdat ik 30 jaar bij de overheid gewerkt heb en 2 jaar bij american express en uitzend werk deed en dat het helemaal niets was, ijdel lucht verplaatsen, geld verdienen, mee doen en verkeerde keuzes heb gemaakt, een droomvrouw als sabina cozzi niet goed behandelen, niet goed met haar om gaan en ander gehuichel. 

 Daardoor ben ik natuurlijk vooral woedend. En dat die ambitieuze stomme yuppen en kakelaars zoals ikzelf het zover hebben laten komen, ouwe ijdele laffe zwakke moralistische zure krengen in den haag vrijheid, gelijkwaardigheid en solidariteit laten vernielen, kiezen voor een schijnheilig bestaan. 

Een leeg en loos bestaan, blind zijn voor de misdaden en wandaden van een verrotte mensheid.

Sinds 1980 bepaalt ijdele hebzuchtige egocentrische moordende mammon zakelijkheid het en we hebben er niets tegen gedaan. Menselijke warmte en vriendelijkheid, vrijheid, gelijkwaardigheid en solidariteit werden door animal farm varkens als mark rutte, edith schippers en hans van baalen naar fabeltjesland verwezen en we hebben het laten gebeuren. 

Het haagse en brusselse lege bureaucraten toneelspel, "we willen wel serieus genomen worden" hoorde ik te vaak van burgertrutten. 

Op "cunts in law", een ander blog, staat beschreven hoe david van 12-18 jaar het leven moeilijk gemaakt werd, vooral door de liegende ouwe machtsmisbruik kippen van de politie en dat zijn vriend, Richard, een aardige en goede jongen, als 15 jarige door twee politie auto's met 4 agenten om 7.00 van zijn bed gelicht werd en ge-arresteerd. Mij is nu als 55 jarige door de leugens en lafheid hetzelfde overkomen. En het is in hol land nog goed te noemen, in Egypte en andere landen is het veel erger. 

Het om, de politie en de rechterlijke macht sein faak juist de moordende krengen, meer dan die jongens in de gevangenis ik schat 50%/50% verkeerd om, zo horen fred grapperhaus, sander dekker en mischien ook wel beatrix, maxima, wa, de drie dochters negen maanden in de gevangenis en ook de top en misschien zelfs of juist de doorsnee van alle ministeries negen maanden in de gevangenis en praten met die jongens en bewakers, ook eens voelen wat lijden is.

 Annemieke, moeder, "schaamde" zich voor david en "dat gedoe" met de polite. Barbie met dr geniepige stiekeme achterbakse zogenaamd slimme ratte oogjes toen Sabine, haar dochter, 6 uur in de cel gesmeten werd: "Ik maak er tenminste niet zo'n ophef van", het ellendige misbaksel dat alleen maar geïnteresseerd is in haar eigen ijdelheid en hebzucht, dat olaf of sabine onder die slaafse bange verwaandheid lijden interesseert dr niks, het draait allemaal om mij, ikke, ikke, ikke en de rest ken stikke. 

Teveel zijn we krengen die zich laten lijden door verstarde dode regeltjes, wetten en protocollen van animal farm varkens

ruim 30-40 jaar, van 1980 tot 2020 dat stomste leegste gekakel en varkensgeknor aan horen en er nu slachtoffer van zijn en dan ook nog horen "tja, je hebt het over jezelf afgeroepen", terwijl je de werkelijkheid beschrijft en iets bijzonders en unieks verschrijft van integendeel en de dood