Je laten regeren door dode cijfers en letters ?

Je laten leiden door dode cijfers en letters van mammon animal farm varkens.

Murder by numbers and the dead word.

Lubbers was op de hoogte van de misdaden van kolonel Hans valk, Suriname is moedwillig vernield door hol land. Suriname onafhankelijk ? Niet meer van hol land ? Geen bezoekjes meer van mammon animal farm varkens bea trix en willy wa knorrie alexie. We laten Suriname vernielen door de gefrustreerde infiltrant, kolonel hans valk.

Verhagen, luidkeels schreeuwen dat Saddam Hussein vermoord moest worden, die laffe valse wezel, mammon kreng, zoals jij Irak en fatsoen en humaniteit vermoordde, animal farm schweinehund.

Lubbers en verhagen waren/zijn jezuïet, dat betekent 

uit eigen belang de boel belazeren
en bedonderen, het doel heiligt de middelen, law and order are excuse for murder, huichelen en liegen zijn het belangrijkste ter meerdere eer en glorie van god, ikzelf en de paus, de ziekelijke hiërarchie in beeld gebracht. 

De eerste keer dat zo duidelijk bleek dat het bedrijfsleven via werkgevers organisaties de overheid vormt: ruud lubbers (katholieke studentenvereniging laurentius). 

De rijkste meest verwende verwaanden verzamelen zich bij studentenverenigingen zoals minerva, mark rutte, edith schippers, hans van baalen met zijn hitler groet, laureuns-jeun brinkheurst, beareettrix, maxime mammondiarree verhagen en ander verrot vals doods gespuis. Lidmaatschapsgeld 1266 eur per jaar, zo seuleucteure weu wie beu euns heurt,


2013 – Met paus Franciscus krijgt de Katholieke Kerk voor het eerst in haar geschiedenis een jezuïet als paus.

Zelfs werden de jezuïeten, onder wie Pierre Teilhard de Chardin, in 1904 uit het toch liberale Frankrijk verbannen, omdat zij naar de smaak van de antiklerikale regering van die dagen te veel invloed wilden uitoefenen.

Tegelijk hebben de jezuïeten paradoxaal genoeg van oudsher de reputatie gehoorzaamheid te praktiseren. Hun bijzondere band met de paus (sommige jezuïeten leggen een vierde gelofte af van gehoorzaamheid aan de paus voor de zending^[8]) heeft ze in bepaalde perioden in conflict gebracht met andere stromingen binnen de Kerk. Zo heeft een hoogoplopend conflict met apostolisch vicaris Codde van Utrecht in de 17e eeuw geresulteerd in het Schisma van Utrecht en het ontstaan van de Oudkatholieke Kerk.

Ruud Lubbers in 1973

Lubbers werd geboren in een katholiek ondernemersgezin. Hij zat als kind op R.K.Sint Bavoschool in de Rotterdamse wijk Kralingen, van 1945 tot 1950. Hij volgde de middelbare school bij de Jezuïeten aan het Canisius College te Nijmegen en studeerde vervolgens van september 1957 tot april 1962 economie aan de Nederlandse Economische Hogeschool in Rotterdam; hij studeerde cum laude af.

Zijn vader Paul Lubbers gaf leiding aan Hollandia, een constructiewerkplaats en machinefabriek in Krimpen aan den IJssel, waarvan hij door een managementbuy-out eigenaar werd. Toen Lubbers senior in 1963 plotseling stierf, namen zijn zonen Rob en Ruud de leiding van de zaak over.

Lubbers was lid van de Katholieke Studentenvereniging Sanctus Laurentius en werd voorzitter van de toenmalige Unie van Katholieke Studentenverenigingen in Nederland. Hij trouwde in 1962 met Ria Hoogeweegen te Rotterdam. Zij kregen twee zoons en een dochter.

Vanaf midden 1965 begon hij een reeks maatschappelijke functies te vervullen; eerst bij Jong Management NCW en later bij het NCW (Nederlands Christelijk Werkgeversverbond) zelf. Ook vervulde hij bestuursfuncties in de binnenvaart (moeder Van Laack was op de Rijn geboren) en bij de KRO (Katholieke Radio Omroep). Hij werkte aan de vernieuwing van de samenleving en behoorde tot de christen-radicalen, een progressieve stroming ter linkerzijde van het politieke centrum. Bij de afsplitsing van de PPR (een van de voorlopers van GroenLinks) in 1968 bleef Lubbers echter trouw aan de KVP.

Lubbers woonde in Rotterdam, maar hij had ook een familiehuis in de gemeente Dalfsen.

Ministerschap[bewerken | brontekst bewerken]

In het kabinet-Joop den Uyl (midden) was Lubbers (links) minister van Economische Zaken, rechts Jaap Boersma.

Van 11 mei 1973 tot 19 december 1977 was hij minister van Economische Zaken in het kabinet-Den Uyl. Hij moest de gevolgen opvangen van de oliecrisis en werd bekend als de minister die de mensen vroeg de gordijnen een uurtje eerder dicht te doen en van de autoloze zondag. Maar hij bracht ook de eerste Energienota uit, waarin de doelstelling van het Reactor Centrum Nederland verbreed werd tot het Energieonderzoek Centrum Nederland, dus ook energiebesparing en alternatieve energie. Als minister bracht Lubbers ook een Nota Selectieve Groei uit (1976), een reactie op het alarmerende rapport aan de Club van Rome uit 1972 over de grenzen aan de economische groei.

In augustus 1979 oordeelde het College van Beroep voor het Bedrijfsleven dat twee jaar eerder minister Lubbers aan de firma Hoffmann-La Roche ten onrechte een prijsmaatregel had opgelegd voor de geneesmiddelen Librium^® en Valium^®.^[1]

Lubbers kwam enkele malen in botsing met Den Uyl. Dat betrof met name het minimumjeugdloon, de levering van reactorvaten aan Zuid-Afrika en de vermogensaanwasdeling.

Kamerlid en fractievoorzitter[bewerken | brontekst bewerken]

Lubbers in gesprek met Dries van Agt (1979)

In 1977 werd Lubbers, nummer 4 op de kandidatenlijst van het CDA, plaatsvervangend fractieleider onder Willem Aantjes. Toen de laatste in 1978 in opspraak raakte wegens een verzwegen lidmaatschap van de Nederlandsche SS bleef Lubbers hem steunen. Na Aantjes' aftreden volgde Lubbers hem op.

In de fractie had Lubbers te kampen met acht dissidenten die keer op keer het voortbestaan van het kabinet Van Agt-Wiegel in gevaar brachten. De fractieleider ontwikkelde het vermogen om met wollige formuleringen zijn schaapjes bijeen te houden. Als fractievoorzitter speelde Lubbers ook een belangrijke rol in de totstandkoming van het Christen-Democratisch Appèl (CDA) in 1980. Hier ging het om de overbrugging van de verschillen tussen protestanten en katholieken op weg naar een gezamenlijke principiële grondslag.

Hij was als minister nauw betrokken bij de redding van de bouwbedrijven van het Nederhorstconcern.

Het staalbedrijf Hollandia Kloos wilde met overheidssteun de staaldivisie van Nederhorst overnemen. Lubbers, die grootaandeelhouder was, werd door critici beschuldigd van belangenverstrengeling. 

De Nederlandse staat betaalde Hollandia Kloos tientallen miljoenen guldens. 😱😱