zaterdag 25 april 2020

Een sprite doet aan een tachyon denken, misschien is het wel een tachyon, als gewone bliksem een snelheid tot 150.000 km per seconde heeft, dan zou de krachtiger sprite sneller dan lichtsnelheid kunnen zijn, van de atmosfeer van de aarde de ruimte in

Sprites of Red Sprites zijn een soort stratosfeerontlading. Het zijn elektrische ontladingen boven cumulonimbus-wolken en kunnen een hoogte bereiken van 95 kilometer. Ze zijn zichtbaar als rood-oranje, zwakke, lichtgevende flitsen die zeer kort duren en weliswaar voor het blote oog zichtbaar zijn, maar die men niet kan volgen. Sprites zijn de meest voorkomende soort stratosfeerontladingen. Ze lijken vooral in de latere stadia van onweerscomplexen voor te komen als er een grote ladingsverplaatsing plaatsvindt, na een positieve blikseminslag. Sprites zijn mogelijk het gevolg van neutralisatie van opgebouwde elektrische lading van de aarde die deeltjes van de zonnewind opvangt.
Red sprites zijn nu goed gedocumenteerd. Meestal duren ze ongeveer 17 milliseconden. Sprites werden voor het eerst gefotografeerd op 6 juli 1989 door wetenschappers van de Universiteit van Minnesota.
Door studenten Technische Natuurkunde aan de TU Eindhoven (Wiebe Toonen, Rion Barrois, Gijs van Pamelen en Yuri van der Werf onder begeleiding van universitair docent Sander Nijdam) is voor het eerst vanuit Nederland een sprite gedetecteerd.[1] De observatie vond plaats in de nacht van op 13 februari 2014 om 1:59 Nederlandse tijd. Deze sprite bevond zich boven een bliksemontlading in het Kanaal, zo’n 20 km uit de kust van het Engelse Hastings.
Ze zijn vernoemd naar de sprites in de werken van Shakespeare.



De eerste kleurenfoto van een sprite. Links de hoogte boven het aardoppervlak in kilometers.


erg interessant, zie ook sprites, https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Bliksem



nachtmerrie der herkenning : 

In coda venenum: verleden en heden door Gerrit Komrij.

H.Pont, de vice-voorzitter van de Abva-Kabo, vergeleek de houding van het kabinet-Lubbers met het gedrag van een autistisch kind. “Net als zo’n kind sluiten de ministers zich volledig af voor de buitenwereld. Wat er ook gebeurt, lief en leed, het maakt op het kind Lubbers geen enkele indruk,” zei hij. Een treffende vergelijking. Misschien wel de treffendste die ik in tijden heb gehoord. Want het gaat niet alleen op voor de houding van het kabinet jegens de ambtenarenbonden, het kenschetst dit kabinet tout court. “Het is een ongeneeslijke ziekte,” voegde de heer Pont er, op de vraag naar een eventuele therapie, aan toe.

Overgeleverd aan waandenkbeelden, zonder belangstelling voor de werkelijkheid, sociaal gestoord en slechts in uitzonderingsgevallen in staat bepaalde, meestal technische, vaardigheden te ontwikkelen: zie daar het portret van een autistisch kind. Ziedaar het portret van een onherstelbaar zieke regering. Wat het kabinet Lubbers tot een verzameling autistische kinderen maakt is zijn algehele doof-, blind- en gevoelloosheid voor democratie, sociale onrust en verpaupering, zowel geestelijk als materieel. Het zijn niet alleen de ambtenarenbonden die zich roeren, er is overal verzet hoorbaar. Niet alleen het huisvuil groeit in tal en last, ook het aantal menselijke zwakken neemt zienderogen toe. Iedereen voelt de gevolgen van een cijfermatig, slechts in technisch opzicht, begaafd beleid. Het parlement is grotendeels een lachwekkende parade van ja-knikkers en blindgangers geworden. De apathie, domheid en rancune van de spiegelende bevolking ten opzichte van het politieke bedrijf uiten zich steeds huiveringwekkender, de steden wemelen van de uitgeholden en de aangevretenen, het land verzuurt, het onderwijs lijkt verwoest, maar elk signaal, elk voorstel, elke suggestie, elke roep verdwijnt in de leegte.

De verloedering van democratie, waarde(n), mensen – niets deert dit kabinet. Een contract over een peperduur gevechtsvliegtuig jointje, de jsf, afsluiten, dat kunnen ze. Hebben wij effe fijn onze Nederlandse wapenindustrie bevoordeeld ! Op de lange termijn wordt er weer een commissie ingesteld naar de kosten en het uit de hand lopen daarvan van de jsf.

Iedere menselijke betrokkenheid, iedere hartelijkheid, iedere zorg, ieder dieper inzicht is ze vreemd. De belevingsarmoede regeert. Op de treurbuis zag ik een interview met Ruding, die minister van financiën bleek te zijn. Hoogst aangrijpend. Hij praatte in zichzelf. Je kon geen moment zijn ogen zien. Niets duidde erop dat een vraag of probleem tot hem doordrong. Als een interviewer hem in a-taal iets voorlegde ging hij in b-taal verder. Geconfronteerd met hart en hersens sloeg hij aan het hoofdrekenen. Er viel niets menselijks aan hem te bespeuren. We kennen de uitdrukkingloze haaienogen van Brinkman, het metaalachtige stemgeluid van Smit-Kroes. 

Tijdens de TCR affaire werd aan de Minister van Justitie doorgegeven dat er telefoontaps waren aangebracht bij Tanker Cleaning Rotterdam. De grootste criminelen run(d)en dat bedrijf (hoeren/mensenhandel uit Brazilië, (belasting) fraude, nagenoeg elk misdrijf in het Wetboek van Starfrecht werd in dat "bedrijf" gepleegd). Neelie Smit Kroes was erg goed bevriend met de leiding en er werden meteen geen telefoontjes meer gepleegd, zodra Neelie door haar collega van justitie geïnfomeerd werd. Nu zit ze een aantal jaar in de gouden kooi van 450.000 EUR netto per jaar bij de Europese Commissie, net zoals oorlogsmisdadiger met gifgas verkoop frits bolkestein, 
tienduizenden onschuldige burgerslachtoffers door zo'n goor varken dat onthoofd moet worden. Nee hoor, de ellendige gore brallende moordenaar van het goede en betere krijgt 8 jaar 450.000 eur netto beloning voor zijn smerige laffe gore misdaden tegen de mensheid bij de europese commissie.  

In het kabinet zit een nieuwe generatie met een uitgerukt hart. Zielloze telramen. Wat leeftijd betreft zijn het snotneuzen. Ongetwijfeld staat hun nog een carrire in het bedrijfsleven te wachten. Intussen mogen ze oefenen in de maatschappij. Geestelijke snotneuzen, zonder geheugen en zonder voornemens. Hun wereldbeeld heeft het formaat van een bankbiljet. 

woensdag 15 april 2020

Volgens de James webb telescoop zouden er op 1,5 miljoen kilometer van de aarde wel sterren zichtbaar zijn....

Wat komt er nu na Hubble? Nog meer detail. En daarvoor is een grotere spiegel nodig. Dat alles is al in werking gesteld met de 6,5 meter grote James Webb Space Telescope. Deze telescoop wordt, mits alles goed gaat, eind 2018 gelanceerd. De Webb zal vooral grotere golflengtes gaan onderzoeken om nog verder terug het verleden in te kunnen kijken. De telescoop wordt in vergelijking tot Hubble 'lichtgewicht'. Webb zal ook veel verder van de aarde staan op anderhalf miljoen kilometer afstand. Deze zal ook niet om de aarde draaien maar staat op een vast punt vanaf de aarde in een baan rond de zon.

2021 lancering van deze James Webb ruimtetelescoop
Ik weet nog steeds zeker dat er aan de donkere kant van de maan geen sterren zichtbaar zijn, 

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/James_Webb-ruimtetelescoop

En de bestaande herschel telescoop op 1.500.000 (1,5 miljoen) kilometer, het lagrange punt, wat is dat ? dus dat geklets over alleen vanuit de aarde sterren zichtbaar zou onjuist zijn, vanaf de maan zijn geen sterren zichtbaar, hoe kan dat dan en geeft de zon niet teveel licht om sterren te kunnen zien ?
Het gaat wel om een infra rood telescoop, dus nog steeds voor mij niet zeker of sterren zichtbaar zijn voor de mens op 40.000 kilometer van de aarde in ons zonnestelsel plus de "vervuiling" van de oort wolk en de kuiper gordel.

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Ruimtetelescoop_Herschel

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Lagrangepunt

Vanaf de donkere zijde van de maan GEEN sterren zichtbaar, vanaf Mars de niet zon zijde weet ik niet. We kijken TERUG in het VERLEDEN.

Hoe zit het met de toekomst ?  2036 en hoe zit het als we door een wonder overleven 2060 ?

De quantum computer en op grond van het verleden berekenen wat er in de toekomst gebeurt.....


ai stelt dat vanaf de aarde en lagrange punten (zwaartekracht vrije zone ?) er sterren zichtbaar zijn vanwege de aan de aarde en lagrange punten gebonden tijdsdimensie, maar dat vanaf de maan en mars geen sterren zichtbaar zijn (zwarte gat, sterren zijn er tijdelijk, in de tijdsdimensie van de maan (en mars) inmiddels gedoofd

https://nl.wikipedia.org/wiki/Zwart_gat

De Chandra X-Ray Observatory heeft in september 1999 en oktober 2000 opnamen gemaakt van het centrum van ons melkwegstelsel. Daar werd een enorm zwaar zwart gat waargenomen. Dit zwarte gat wordt in verband gebracht met de radiobron Sagittarius A*. Met de Europese XMM-Newton satelliet worden regelmatig waarnemingen gedaan van zwarte gaten (officieel: mogelijke zwarte gaten, "black hole candidates").
In onze Melkweg hebben we behalve Sagittarius A* in het centrum nog een aantal mogelijke zwarte gaten die dichterbij staan. Het gaat steeds om röntgendubbelsterren die via een accretieschijf gas aan hun begeleider onttrekken. Hun massa's liggen tussen de drie en twaalf zonsmassa's.

Dus dat een zwart gat eigenlijk de implosie is waarbinnen de melkweg of een ander sterrenstelsel (oneindig veel in een oneindig universum) zich bevindt.

Ik las in een wetenschappelijk bedoelde wikipedia pagina dat er in elk sterrenstelsel in het centrum een zwart gat is (zoals "ons" melkwegstelsel en de andromeda nevel). Dus de kern is het zwarte gat, oneindige duisternis, terwijl vanaf de aarde een oneindig aantal sterrenstelsels en het oneindige universum zichtbaar is/zijn (en dus eigenlijk zwarte gaten en dark matter de dominante factor in het universum is/zijn, ruim 96% van het universum is zwart gat).

Vanaf de maan en elders in "ons" zonnestelsel bestaat het zwarte gat van sagittarius A, in het midden
van "ons" melkwegstelsel, wij zijn gapende apen die staren naar een universum van het verleden dat mogelijk alleen vanaf de aarde zichtbaar is (mars ?), de andere tijd en ruimtedimensie vanaf de aarde.

Komen we er ooit uit ? Niet als we zo achterlijk blijven als nu. Mijn eigen achterlijkheid en isolatie en die in het algemeen van de mens aan te voelen doet het meeste pijn momenteel. Of zorgt voor vervreemding en somberheid, wat een afschuwelijke achterlijke mensen, waaronder ikzelf, zijn er in de meerderheid op deze planeet. 

Plus dat bijvoorbeeld een oneindig levende alien of een veel intelligentere soort dan de mens door de oort wolk en kuiper gordel "moet" met alle rotsblokken, meteoren, stenen en andere verijsde zaken en dat "ze" een manier moeten vinden om via het zwarte gat "ons" zonnestelsel te bereiken.

Artificial intelligence zou het kunnen, contact met alien, octopus, dolfijn, raaf, al wat leeft, planeten, sterren, dark energy, dark matter, de toekomst, het universum. De huidige mens kan dat niet. 

@@@@


Zijn octopussen buitenaardse wezens? Een groep wetenschappers denkt van wel


Een groep van 33 wetenschappers oppert in het wetenschappelijk tijdschrift Progress in Biophysics and Molecular Biology  dat octopussen afstammen van buitenaards leven. Ze suggereren dat een komeet die op aarde is neergekomen virussen bevatte die tot het ontstaan van de dieren leidde. er wordt zelfs niet uitgesloten dat ingeslagen ijskometen ingevroren eieren bevatten.
Octopussen behoren tot de slimste en uitzonderlijkste dieren op aarde. Zo zijn ze in staat hun eigen dna, of eigenlijk rna, aan te passen. Tegelijkertijd evolueren ze amper. Ze zijn onder meer befaamd vanwege hun vindingrijkheid en camouflagevermogen.
“Het bewijs van de rol van buitenaardse virussen bij de beïnvloeding van de evolutie op aarde bleek recentelijk plausibel vervat in het gen en de transcriptome sequencing van inktvissen. Het genoom van de octopus vertoont een duizelingwekkende complexiteit met 33.000 eiwit-coderende genen. Dat is meer dan bij de homo sapiens.”
Er worden her en der natuurlijk wel wat vraagtekens gezet bij de wilde theorie. Alleen al de opmerking “verder onderzoek is nodig” werd schaterlachend ontvangen. Maar dat mag allemaal geen reden zin niet naar een paar fraaie clips te kijken van onze mogelijk buitenaardse medebewoners.

dinsdag 14 april 2020

Reglement ideeënbus


Op de 14de voor het eerst in mijn leven dmt truffels door mijn eten gedaan, ahimé, 
dat was diep dieper diepst 

Onderstaande foto's doen me aan de eerste "planet of the apes" (1968 !) film denken, waarin een ruimteschip met mensen landt op een planeet waar hiërarchische gewelddadige apen mensen in een dierentuin houden. Aan het eind van de film ziet de laatste mens van het ruimteschip de helft van het vrijheidsbeeld van new york op het strand liggen. Een 11-14.000 jaar oud beeld, de sfinx van gizeh, bedolven onder het zand, alsof een zondvloed aan water en zand het beeld bedekte (en dat is gebeurd door een meteoor inslag 11.000 jaar geleden op aarde, daarvan bestaat bewijs).  










Lithografie uit 19e eeuw
KLM Reisgids - De Piramiden van Gizeh en de Sfinxalsof het zo bedoeld was, 2 hoofden, 

De Sfinx - Kemet
Links de vrouw stilzwijgend de meerdere, de man buigt deemoedig het hoofd

Privétour: Gizeh-piramides, Sfinx, Memphis, Dahshur 2020


Bij nacht is in de ogen integendeel hieronder soms zichtbaar, overdag veel moeilijker om te zien :  




(enThe Sphinx's Nose, Catchpenny Mysteries





Raar, voor de eerste keer ahayuasca door mijn eten gebruikt, net alsof er iets blauws uit mijn oog kruipt, blacky beauty, zwarte kater, liet dat ook zien, een geraamte hand kwam er bij hem uit, geen trucage, geen make-up

zondag 12 april 2020

alle geloof is bijgeloof



De nijl delta rond de sfinx van gizeh was Atlantis, verdronken in een zondvloed 10.000 jaar geleden; dat verhaal is terug te vinden in de veda en bij Griekse verschrijvers.   


Identificatie en datering[bewerken | brontekst bewerken]

10.000 jaar oud?[bewerken | brontekst bewerken]


In de steigers anno 2006
De sfinx is steeds het onderwerp geweest van wilde verhalen die tot de meest fantastische theorieën leiden. De grootste oorzaak is het ontbreken van hard wetenschappelijk bewijs omdat een koolstofdatering niet mogelijk is op beelden. Een hardnekkige hypothese stelt dat de sfinx gebouwd was voor de piramides en in de vierde dynastie verbouwd werd. Ook de egyptoloog Gaston Maspero was hiervan overtuigd, maar recent hebben John Anthony West en Robert M. Schoch de sfinx rond 10 500 v.Chr. geplaatst op basis van tekenen van regenerosie.
Het lichaam van de leeuw vertoont horizontale en verticale goten. Volgens aanhangers van deze theorie zijn deze goten tekenen van erosie door langdurige en hevige regenval, wat het beeld dus minstens zou dateren tot een periode van langdurige hevige regenval, die voor het laatst rond 10 000 v.Chr. zou hebben plaatsgevonden. Rond die tijd zou de sfinx volgens de theorie een leeuw zijn, die was gericht op het punt waar een deel van het jaar zijn evenbeeld aan de sterrenhemel 's morgens opkomt. In de tijd van de farao's zou uit de leeuwenkop een mensenhoofd zijn gehouwen, wat het veel te kleine hoofd van de sfinx in verhouding tot het lichaam zou verklaren. De van oorsprong Belgische ingenieur Robert Bauval heeft samen met Graham Hancock deze theorie voor een breder publiek toegankelijk gemaakt.[1]
Het grootste deel van de egyptologen verwerpt deze theorie en verklaart de erosie door andere natuurfenomenen, namelijk de verschillende soorten van hardheid in het gesteente zelf. Van hevige regenval is geen sprake, het regenwater van het Gizehplateau verzamelde zich in de steengroeven waaruit de grote piramide werd gebouwd. Dit water stroomde naar de sfinx toe, waardoor er sporen van watererosie zijn.[2]

Egyptologen over de oorsprong van de sfinx[bewerken | brontekst bewerken]

Ook onder egyptologen leeft onenigheid. Er is grote onzekerheid of de sfinx onder Choefoe (Cheops), Djedefre of Chefren (Chafre) werd uitgehouwen. De meeste egyptologen kiezen voor de klassieke theorie dat Chefren de sfinx heeft laten uithouwen. Hun belangrijkste argumenten zijn de nabijheid van de daltempel van Chefren en de stele van Thoetmosis IV die Chefren als bouwer ziet. Ook Zahi Hawass steunt deze theorieën, mede omdat hij gelooft dat de sfinx, Horus en Chefren aan elkaar kunnen worden gekoppeld. Horus was de zoon van Ra en Chefren de zoon van Chufu. De sfinx wordt echter ook toegeschreven aan Djedefre die tussen Chufu en Chefren regeerde. Hij heeft immers niets nagelaten op het plateau van Gizeh en er zou ook een gelijkenis zijn met zijn gezichtskenmerken. De identificatie met Chufu is ook daarop gebaseerd. Het hoofd van de sfinx, dat hoogstwaarschijnlijk de farao die hem bouwde afbeeldt, heeft weinig gelijkenis met Chefren, maar lijkt wel goed op het gezicht van Chufu. Ook staat de piramide van Chufu vlak bij de sfinx.
Een van de huidige hypotheses is dat de sfinx van Gizeh door farao Chefren gebouwd zou zijn om de bouwdatum van zijn piramide voor eeuwig vast te leggen. Deze datum zou vastgelegd zijn met de positie van de sterren Sirius en Procyon (in de sterrenbeelden Grote en Kleine Hond) in combinatie met het sterrenbeeld Leeuw. Met de bouw van de piramide van farao Chefren werd op grond van deze hypothese in 2448 v.Chr. gestart.

Tempel van de sfinx[bewerken | brontekst bewerken]

De tempel van de sfinx is een onafgewerkte tempel uit de 4e dynastie van Egypte die rechts voor de sfinx is ontdekt. De tempel werd gebouwd uit kalksteen en roze graniet. Er waren twee ingangen die uitkwamen op een binnenhof met centraal een offertafel. De tempel was opgericht voor de drie zonnegodenChepriRa en Atoem. In de 18e dynastie werd iets ten noorden van de oude tempel een nieuwe gebouwd voor Harmachis.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]


De sfinx in 1867. Let op de ongerestaureerde, originele conditie, het deels nog begraven lichaam en de man die bij het oor staat.
Omdat de neus van de sfinx ontbreekt wordt daar soms op grappige wijze een verklaring voor gegeven (bijvoorbeeld in het Asterix-album Asterix en Cleopatra uit 1965 en in de gelijknamige tekenfilm uit 1968). Een bekende theorie over de afgebroken neus van de sfinx wijt dit gebeuren aan de Franse keizer en krijgsheer Napoleon Bonaparte. Deze zou, toen hij zich op oorlogspad begaf en hierbij ook Egypte binnenviel, de neus van de sfinx hebben afgebroken met de bedoeling om de Egyptenaren (en dus indirect ook hun voorvaderen) te beledigen.[3]
Op schetsen die Frederick Lewis Norden in 1737 heeft gemaakt (in 1755 gepubliceerd) wordt de sfinx al zonder neus afgebeeld. Al drie eeuwen daarvoor, in de vijftiende eeuw, schrijft de Egyptische historicus al-Maqrizi het verloren gaan van de neus toe aan vandalisme in 1378 door Muhammad Sa'im al-Dahr, een soefifanaticus, die in woede uitbarstte toen hij Egyptische boeren aantrof die offerandes brachten aan de sfinx in de hoop dat ze zo hun oogst konden verhogen.[3]


Atrahasis-epos

(Doorverwezen vanaf Atrahasis)
Naar navigatie springenNaar zoeken springen

Brokstukken van het Atrahis-epos in het British Museum
Het Atrahasis-epos is een Babylonisch epos uit de zeventiende eeuw voor Christus[1] dat vooral bekend is vanwege het zondvloedverhaal dat erin verteld wordt. Dit zondvloedverhaal is ongeveer hetzelfde als dat op het elfde tablet van het Gilgamesj-epos en vertoont ook grote overeenkomsten met het latere verhaal in de Bijbel.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

Het begint als volgt:
"Toen de Goden in plaats van de mensen,
het werk deden, de lasten droegen,
werd de last voor de Goden te groot,
Het werk te zwaar, de inspanningen te veel,
De grote Annunki lieten de Igigi,
zeven keer die hoeveelheid werk doen,
Anu hun vader was koning."
Het universum is in het verhaal verdeeld in drie delen. De god Anum regeert in de hemel, Enlil op aarde en Enki in het onderaardse water.
Enlil dwingt de mindere Igigi-goden al het werk te doen, maar na veertig jaar komen ze in opstand en belegeren ze de tempel van Enlil in Nippur. De god Enki stelt voor om mensen te scheppen en die het werk te laten doen. Samen met de moedergodin Mami wordt dit uitgevoerd.
Op een gegeven ogenblik zijn er zoveel mensen dat ze met hun lawaai de god Enlil uit zijn slaap houden. Deze besluit via de god Namtar de mensen een plaag te sturen. Dankzij de vrome Atrahasis[2] houdt deze op. Na een tijdje maken de mensen echter weer te veel herrie naar de zin van Enlil. Ditmaal straft hij ze met een hongersnood. Deze wordt door de mensheid overleefd.
Dan besluit Enlil drastischere maatregelen te nemen. Hij stuurt een zondvloed op de mensen af. Dit deel van het verhaal vertoont grote parallellen met de Bijbel. Atrahasis bouwt een rieten ark en overleeft zo met zijn familie en een aantal dieren de zondvloed.

Thematiek[bewerken | brontekst bewerken]

Het epos geeft een beeld van de ecologische problemen waarmee de Sumerische cultuur te kampen had, ondanks - of dankzij - de bevloeïngswerken van koningen als Entemena van Lagash.

Zoekresultaten

Webresultaten

31 jul. 2019 - Onze natuurlijke satelliet blijkt zo'n 4,51 miljard jaar oud te zijn: 100 miljoen jaar ouder dan gedacht. Hoe oud is onze maan? En hoe zag deze ...
12 jan. 2017 - De natuurlijke satelliet van de aarde zou 4,51 miljard jaar geleden - en dus tientallen miljoenen jaren eerder dan gedacht - zijn ontstaan.
Supercomputers deden er 24 uur over om de simulatie uit te voeren, maar de uitkomst was het wachten waard. De resultaten laten zien dat een inslag van een ...


Nieuw onderzoek wijst erop dat wij mensen van oorsprong Martianen zijn.
Dat maakt professor Steven Benner vandaag tijdens de jaarlijkse Goldsmith-conferentie bekend. Zijn onderzoek wijst er namelijk op dat een element dat mogelijk cruciaal was voor het ontstaan van leven enkel op Mars en niet op aarde voorhanden was.
Molybdeen
Het draait allemaal om het element molybdeen. “Pas wanneer molybdeen oxideert kan het de totstandkoming van leven beïnvloeden,” legt Benner uit. “Die vorm van molybdeen kan in de tijd dat het leven ontstond niet op aarde voorhanden zijn geweest, omdat het oppervlak van de aarde drie miljard jaar geleden aan weinig zuurstof werd blootgesteld.” Mars daarentegen beschikte wel over voldoende zuurstof. “Het is een extra bewijsstuk dat het waarschijnlijker maakt dat het leven middels een Martiaanse meteoriet op aarde arriveerde en dus niet op deze planeet startte.”