zaterdag 25 april 2020

Een sprite doet aan een tachyon denken, misschien is het wel een tachyon, als gewone bliksem een snelheid tot 150.000 km per seconde heeft, dan zou de krachtiger sprite sneller dan lichtsnelheid kunnen zijn, van de atmosfeer van de aarde de ruimte in

Sprites of Red Sprites zijn een soort stratosfeerontlading. Het zijn elektrische ontladingen boven cumulonimbus-wolken en kunnen een hoogte bereiken van 95 kilometer. Ze zijn zichtbaar als rood-oranje, zwakke, lichtgevende flitsen die zeer kort duren en weliswaar voor het blote oog zichtbaar zijn, maar die men niet kan volgen. Sprites zijn de meest voorkomende soort stratosfeerontladingen. Ze lijken vooral in de latere stadia van onweerscomplexen voor te komen als er een grote ladingsverplaatsing plaatsvindt, na een positieve blikseminslag. Sprites zijn mogelijk het gevolg van neutralisatie van opgebouwde elektrische lading van de aarde die deeltjes van de zonnewind opvangt.
Red sprites zijn nu goed gedocumenteerd. Meestal duren ze ongeveer 17 milliseconden. Sprites werden voor het eerst gefotografeerd op 6 juli 1989 door wetenschappers van de Universiteit van Minnesota.
Door studenten Technische Natuurkunde aan de TU Eindhoven (Wiebe Toonen, Rion Barrois, Gijs van Pamelen en Yuri van der Werf onder begeleiding van universitair docent Sander Nijdam) is voor het eerst vanuit Nederland een sprite gedetecteerd.[1] De observatie vond plaats in de nacht van op 13 februari 2014 om 1:59 Nederlandse tijd. Deze sprite bevond zich boven een bliksemontlading in het Kanaal, zo’n 20 km uit de kust van het Engelse Hastings.
Ze zijn vernoemd naar de sprites in de werken van Shakespeare.



De eerste kleurenfoto van een sprite. Links de hoogte boven het aardoppervlak in kilometers.


erg interessant, zie ook sprites, https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Bliksem



nachtmerrie der herkenning : 

In coda venenum: verleden en heden door Gerrit Komrij.

H.Pont, de vice-voorzitter van de Abva-Kabo, vergeleek de houding van het kabinet-Lubbers met het gedrag van een autistisch kind. “Net als zo’n kind sluiten de ministers zich volledig af voor de buitenwereld. Wat er ook gebeurt, lief en leed, het maakt op het kind Lubbers geen enkele indruk,” zei hij. Een treffende vergelijking. Misschien wel de treffendste die ik in tijden heb gehoord. Want het gaat niet alleen op voor de houding van het kabinet jegens de ambtenarenbonden, het kenschetst dit kabinet tout court. “Het is een ongeneeslijke ziekte,” voegde de heer Pont er, op de vraag naar een eventuele therapie, aan toe.

Overgeleverd aan waandenkbeelden, zonder belangstelling voor de werkelijkheid, sociaal gestoord en slechts in uitzonderingsgevallen in staat bepaalde, meestal technische, vaardigheden te ontwikkelen: zie daar het portret van een autistisch kind. Ziedaar het portret van een onherstelbaar zieke regering. Wat het kabinet Lubbers tot een verzameling autistische kinderen maakt is zijn algehele doof-, blind- en gevoelloosheid voor democratie, sociale onrust en verpaupering, zowel geestelijk als materieel. Het zijn niet alleen de ambtenarenbonden die zich roeren, er is overal verzet hoorbaar. Niet alleen het huisvuil groeit in tal en last, ook het aantal menselijke zwakken neemt zienderogen toe. Iedereen voelt de gevolgen van een cijfermatig, slechts in technisch opzicht, begaafd beleid. Het parlement is grotendeels een lachwekkende parade van ja-knikkers en blindgangers geworden. De apathie, domheid en rancune van de spiegelende bevolking ten opzichte van het politieke bedrijf uiten zich steeds huiveringwekkender, de steden wemelen van de uitgeholden en de aangevretenen, het land verzuurt, het onderwijs lijkt verwoest, maar elk signaal, elk voorstel, elke suggestie, elke roep verdwijnt in de leegte.

De verloedering van democratie, waarde(n), mensen – niets deert dit kabinet. Een contract over een peperduur gevechtsvliegtuig jointje, de jsf, afsluiten, dat kunnen ze. Hebben wij effe fijn onze Nederlandse wapenindustrie bevoordeeld ! Op de lange termijn wordt er weer een commissie ingesteld naar de kosten en het uit de hand lopen daarvan van de jsf.

Iedere menselijke betrokkenheid, iedere hartelijkheid, iedere zorg, ieder dieper inzicht is ze vreemd. De belevingsarmoede regeert. Op de treurbuis zag ik een interview met Ruding, die minister van financiën bleek te zijn. Hoogst aangrijpend. Hij praatte in zichzelf. Je kon geen moment zijn ogen zien. Niets duidde erop dat een vraag of probleem tot hem doordrong. Als een interviewer hem in a-taal iets voorlegde ging hij in b-taal verder. Geconfronteerd met hart en hersens sloeg hij aan het hoofdrekenen. Er viel niets menselijks aan hem te bespeuren. We kennen de uitdrukkingloze haaienogen van Brinkman, het metaalachtige stemgeluid van Smit-Kroes. 

Tijdens de TCR affaire werd aan de Minister van Justitie doorgegeven dat er telefoontaps waren aangebracht bij Tanker Cleaning Rotterdam. De grootste criminelen run(d)en dat bedrijf (hoeren/mensenhandel uit Brazilië, (belasting) fraude, nagenoeg elk misdrijf in het Wetboek van Starfrecht werd in dat "bedrijf" gepleegd). Neelie Smit Kroes was erg goed bevriend met de leiding en er werden meteen geen telefoontjes meer gepleegd, zodra Neelie door haar collega van justitie geïnfomeerd werd. Nu zit ze een aantal jaar in de gouden kooi van 450.000 EUR netto per jaar bij de Europese Commissie, net zoals oorlogsmisdadiger met gifgas verkoop frits bolkestein, 
tienduizenden onschuldige burgerslachtoffers door zo'n goor varken dat onthoofd moet worden. Nee hoor, de ellendige gore brallende moordenaar van het goede en betere krijgt 8 jaar 450.000 eur netto beloning voor zijn smerige laffe gore misdaden tegen de mensheid bij de europese commissie.  

In het kabinet zit een nieuwe generatie met een uitgerukt hart. Zielloze telramen. Wat leeftijd betreft zijn het snotneuzen. Ongetwijfeld staat hun nog een carrire in het bedrijfsleven te wachten. Intussen mogen ze oefenen in de maatschappij. Geestelijke snotneuzen, zonder geheugen en zonder voornemens. Hun wereldbeeld heeft het formaat van een bankbiljet.