sjaak swart walgt van ferticale loungers : "ik walg fan ferticale loungers"
@@@@~~~~@@@@
De watt (symbool W) is de SI-eenheid van vermogen (energie per tijdseenheid). De eenheid is vernoemd naar de Schotse ingenieur James Watt. De eenheid is een zogenaamde afgeleide eenheid, wat wil zeggen dat zij kan worden ontleed in andere basiseenheden:
Een gloeilamp met een vermogen van 60 watt gebruikt een hoeveelheid energie van 60 joule, per seconde.
Een verouderde eenheid van vermogen is de paardenkracht (pk, CV) of nagenoeg de horsepower (hp):
- 1 pk = 735,498 75 W, terwijl 1 hp ~ 746 W
Elektromagnetisme[bewerken | brontekst bewerken]
Elektrisch vermogen[bewerken | brontekst bewerken]
Ook een elektrisch vermogen wordt uitgedrukt in watt. De uitdrukking is dan als volgt.
Het elektrisch vermogen kan uitgedrukt worden met behulp van de elektrische weerstand.
Hierbij is (ohm) de eenheid voor elektrische weerstand.
Op elektrische huishoudelijke apparaten kan meestal teruggevonden worden wat het elektrische vermogen is in watt. Voor industriële apparatuur wordt het opgenomen vermogen van apparaten gewoonlijk uitgedrukt in voltampère, dit (schijnbaar) vermogen geeft aan hoe zwaar de aansluiting op het elektriciteitsnet moet zijn. Het vermogen dat effectief verbruikt wordt door het toestel is wel uitgedrukt in watt.
Elektrische energie[bewerken | brontekst bewerken]
Een praktische, niet-SI-eenheid die rechtstreeks van de watt is afgeleid is de kilowattuur (kWh): 1 kWh = 3,6 MJ (megajoule). De vermenigvuldiging van de watt (joule per seconde) met een tijdseenheid heeft weer een eenheid van energie als gevolg. Voor het uitdrukken van een hoeveelheid elektrische energie wordt deze eenheid dan ook vaak gebruikt.
Een apparaat van 10 watt verbruikt in 24 uur:
NB: op veel apparaten is aangegeven wat het apparaat maximaal kan verbruiken; dat wil niet zeggen dat het dat ook daadwerkelijk continu verbruikt.
Megawatt[bewerken | brontekst bewerken]
Een megawatt (symbool: MW) is gelijk aan een miljoen (106) watt. De productiecapaciteit van energiecentrales wordt meestal in megawatt uitgedrukt, ook wel MWe (met de e van elektrisch). Het thermisch vermogen (de hoeveelheid warmte die vrijkomt) is altijd hoger, en wordt ook wel aangeduid als MWth. De opgewekte warmte gaat deels verloren bij de omzetting naar elektriciteit.
https://nl.wikipedia.org/wiki/James_Watt
Ergens in 1763 of 1764 repareerde Watt een Newcomen-stoommachine en begon manieren te bedenken om deze te verbeteren. Watt besefte dat bij een werkzame machine de afkoeling buiten de cilinder moest plaatsvinden. Hij verbond een aparte 'condensor' aan zijn apparaat die hij gekoeld hield en de efficiëntie sprong omhoog naar 8%. Met latere verbeteringen, waaronder het gebruik van stoomdruk in plaats van atmosferische druk aan de drukzijde haalde hij uiteindelijk 19% en daarmee had hij een werkende stoommachine. In 1769 kreeg Watt een patent op deze verbeteringen. Dit jaartal komt in de geschiedenisboeken het vaakst voor als de datum waarop de stoommachine is uitgevonden.[bron?]
De ondernemer Matthew Boulton, eigenaar van een grote fabriek, gaf Watt opdracht om een stoommachine te bouwen. Deze eerste Watt-stoommachine werd een groot succes. In 1774 begonnen Boulton & Watt gezamenlijk een bedrijf in Soho, een plaats bij Birmingham, waar ze de verbeterde stoommachines produceerden. Men kan stellen dat Watt hiermee de industriële revolutie mogelijk maakte, die het leven van de mens op aarde onomkeerbaar veranderd heeft. Tot die tijd werd nog vrijwel alle energie geleverd door menselijke en dierlijke spierkracht. Het grote voordeel ten opzichte van de al wel bekende watermolens en windmolens was, dat energie nu beschikbaar kon zijn op in principe elke gewenste tijd en plaats.
Invloed
Watt is degene die de paardenkracht als eenheid van vermogen introduceerde voor het classificeren van de stoommachines. Zijn versie van de eenheid komt overeen met 550 foot-pond per seconde (735,5 watt). Later werd de eenheid van vermogen in het SI-systeem naar hem genoemd:
- 1 watt = 1 joule/seconde.
(Een gloeilamp van 60 W zet dus elektrische energie om in licht en warmte met een tempo van 60 joule per seconde.)
Vanuit het toenmalige wetenschappelijk oogpunt was zijn werk niet goed te begrijpen, maar een latere analyse door mensen als Carnot en Clapeyron van zijn empirische triomf legde de grondslag voor de thermodynamica.
Zie ook
https://nl.wikipedia.org/wiki/James_Watt
Alessandro Giuseppe Antonio Anastasio Volta (Italian: [alesˈsandro ˈvɔlta]; 18 February 1745 – 5 March 1827) was an Italian physicist, chemist, and pioneer of electricity and power[2][3][4] who is credited as the inventor of the electric battery and the discoverer of methane. He invented the Voltaic pile in 1799, and reported the results of his experiments in 1800 in a two-part letter to the President of the Royal Society.[5][6] With this invention Volta proved that electricity could be generated chemically and debunked the prevalent theory that electricity was generated solely by living beings. Volta's invention sparked a great amount of scientific excitement and led others to conduct similar experiments which eventually led to the development of the field of electrochemistry.[6]
Volta also drew admiration from Napoleon Bonaparte for his invention, and was invited to the Institute of France to demonstrate his invention to the members of the Institute. Volta enjoyed a certain amount of closeness with the emperor throughout his life and he was conferred numerous honours by him.[1] Volta held the chair of experimental physics at the University of Pavia for nearly 40 years and was widely idolised by his students.[1]
Despite his professional success, Volta tended to be a person inclined towards domestic life and this was more apparent in his later years. At this time he tended to live secluded from public life and more for the sake of his family until his eventual death in 1827 from a series of illnesses which began in 1823.[1] The SI unit of electric potential is named in his honour as the volt.
Ampère (eenheid)
| Kleinere eenheden | ||
|---|---|---|
| factor | naam | symbool |
| 1 | ampère | A |
| 10−3 | milliampère | mA |
| 10−6 | microampère | µA |
| 10−9 | nanoampère | nA |
| 10−12 | picoampère | pA |
| 10−15 | femtoampère | fA |
In de natuurkunde is de ampère, met symbool A, een eenheid van elektrische stroomsterkte. De ampère is een van de zeven grondeenheden van het SI-stelsel en is genoemd naar de Franse fysicus André-Marie Ampère (1775–1836), een van de hoofdontdekkers van het elektromagnetisme.
Definitie van de ampère[bewerken | brontekst bewerken]
Tot 2019[bewerken | brontekst bewerken]
De definitie van de ampère luidde:[1]
 |
Een ampère is de constante stroomsterkte die, wanneer deze loopt door twee parallelle geleiders van oneindige lengte en met een verwaarloosbare diameter, op 1 meter van elkaar geplaatst in vacuüm, een lorentzkracht tussen deze geleiders produceert van 2 × 10−7 newton per meter lengte.
|  |
Vanaf 20 mei 2019[bewerken | brontekst bewerken]
De herdefinitie van de ampère is gebaseerd op de exacte vastlegging van de elementaire lading . Aangezien gehandhaafd blijft dat een stroomsterkte van 1 A een stroom betekent van 1 coulomb per seconde:
- 1 A = 1 C / s,
wordt volgens de herdefinitie van de basiseenheden, een elektrische stroom met sterkte 1 A veroorzaakt door
elementaire ladingen per seconde. Een gevolg is dat in de formule voor de lorentzkracht tussen geleiders niet meer exact de factor 2 × 10−7 staat.
Elektrische lading[bewerken | brontekst bewerken]
De eenheid van elektrische lading, de coulomb, is gedefinieerd op basis van de ampère: 1 coulomb is de hoeveelheid lading die overeenkomt met een stroom van 1 ampère gedurende 1 seconde, ofwel 1 coulomb is gelijk aan 1 ampèreseconde:
- 1 C = 1 A · 1 s = 1 As
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De huidige definitie is gelijkwaardig met de oorspronkelijke: de grootte van de ampère is zo gekozen dat we in de formule voor de lorentzkracht tussen geleiders het min of meer ronde getal 2 × 10−7 krijgen (in termen van de dyne en de cm was er alleen de factor 2). Om praktische redenen was er van 1893 - 1948 een andere definitie, berustend op het bepalen van de hoeveelheid neergeslagen zilver bij de elektrolyse van zilvernitraat; 1 ampère was de stroom die 1,118 000 mg zilver per seconde doet neerslaan uit een zilvernitraatoplossing. Later bleek bij preciezere meting dat de zo gedefinieerde stroom in termen van de oorspronkelijke en huidige definitie 0,999 85 A bedroeg.[2]