Overeenkomstig zijn bewering in Mein Kampf, dat door het gesproken woord een feitelijke en directe macht op mensen kan worden uitgeoefend, bracht hij dit inzicht met alle middelen in praktijk. De rol van propaganda was voor Hitler van het allergrootste belang, daarmee verwezenlijkte hij zijn doelen, eliminatie van de Joden en gebiedsuitbreiding, meer lebensraum, voor de Duitse ariër.
Mein Kampf: "spreken is doeltreffender dan schrijven." "Ik heb al in het eerste deel uiteen gezet dat alle grote wereldrevolutionaire gebeurtenissen niet door het geschreven, maar door het gesproken woord teweeg zijn gebracht. Intellectuelen protesteren tegen een dergelijke opvatting alleen maar omdat zijzelf de kracht en het vermogen missen de massa door het gesproken woord te beïnvloeden. Propaganda is er om de massa te beïnvloeden." "Iedere vorm van propaganda moet populair zijn en haar geestelijk niveau moet afgestemd zijn op het bevattingsvermogen van de achterlijkste onder diegenen, op wie zij zich richt. Daarom moet het geestelijk niveau lager worden gesteld, naarmate de massa die zij wil bereiken, groter is. De staat en de overheid zijn een middel om het doel te bereiken, daarvoor bestaan zij. Staten die het door de leider(s) gestelde doel niet bereiken zijn miskramen. De staat, te beginnen bij de gemeente, heeft geen meerderheid nodig, maar adviseurs die de leider in staat stellen om het doel te bereiken." Adolf Hitler (citaat): "Een zuiver arisch ras, geen misbaksels. Wij, ariërs, zijn anti parlementair, dat wil zeggen, we wijzen het principe af dat de meerderheid beslist, omdat dit de leider slechts tot uitvoerder van de wil en de mening van anderen degradeert. Onze beweging vertegenwoordigt zowel in het klein als in het groot het principe van het onvoorwaardelijke gezag van de leider. In het parlement zien wij de ernstigste verschijnselen van het verval van de mensheid." Wat mij, menno, opvalt is dat adolf hitler 100% ervan overtuigd is namens alle Duitsers te spreken, hij is “de Duitser.”
Ernst Rohm en veel andere tegenstanders liet Hitler op 30 juni 1934 executeren. Het is opvallend hoe de mensen in Duitsland, vooral de overheid maar ook staatkundige instellingen, scholen, universiteiten, organisaties, bedrijven en ambtelijke organen door de foute collectieve gedachten en de indoctrinatie van propaganda zo snel en makkelijk konden veranderen in gehoorzame uitvoerders en handlangers van moordenaars en jodenverraders.
In navolging van "struggle for life" vormden voor Adolf Hitler de begrippen oorlog, strijd, meedogenloosheid, wrede hardheid, onvoorwaardelijke wil om te overleven en te overwinnen en het negeren van iedere vorm van menselijkheid en humaniteit de beslissende inhoud van zijn wereld.
Hitler dacht NIET dat de mens van nature goed is. In zijn propaganda ging Hitler ervan uit dat de jood, de zigeuner, de homo, eenieder die tegen zijn extreme denkbeelden was van nature primitief, kwaadaardig, gemakkelijk te verleiden en traag is, terwijl dorst naar kennis ontbreekt. "De mens in dienst van het rijk moet beestachtig en strijdlustig zijn en zich blind overleveren aan het gezag, dat in geen geval humaan mag zijn in traditionele zin," aldus Hitler. En ook: "Het volk is voor het overgrote deel zo vrouwelijk aangelegd en ingesteld, dat zijn denken en handelen veel meer wordt geleid door het gevoel dan door nuchtere overweging. Dit gevoel is niet complex, maar zeer simpel en uniform. Er zijn niet veel nuanceringen; er is alleen maar negatief of positief, liefde of haat, gelijk of ongelijk, waarheid of leugen, maar nooit voor de helft dit, voor de helft dat of gedeeltelijk enzovoort." Toen ik 13 jaar was en vrouwelijke leraressen vergeleek met mannelijke zei ik tegen mijn vader, leraar nederlands: "vrouwelijke leraressen zijn minder rechtvaardig en meer bevooroordeeld en bekrompen en denken vaker dat iedereen moet denken zoals zij. Ik vind ze ijdeler." Dat denk ik nog steeds, dat meer vrouwen zijn zoals hierboven beschreven dan mannen. Omdat ik dat verschrijf word ik vernield en deur het hautaine zelfingenomen kreng. Denk steeds vaker: stel dat ik Hitler dood had kunnen schieten in 1933 of 1940 en dat ik dat dan door mijn karakter niet zou kunnen terwijl het een bittere noodzaak was. Met Margalith, Naomi en Jacintha onder andere krijg ik het gevoel dat de mens van nature goed is en streeft naar een goede harmonische geestelijke en lichamelijke ontwikkeling.
het stomste wat ik qua relaties heb gedaan is de relatie met Sabina Cozzi te verbreken, achteraf mijn italiaanse droomvrouw......ik had met haar geen Eline gekregen, wel mooie zoons, geen
Eline en dat wilde ik.....en david, met hem in gedachten gebroken, is toch ook heel bijzonder en intelligent met add, hij is narcistisch en confabuleert, net zoals annemieke, die zei: david is net zo hol van binnen als ik. Zo speelde david als 6 jarige een scène na dat een zoon een mes huilend naar zijn vader op hield, die film hadden we samen gezien zonder annemieke (moeder).
"Hou toch op met die film naspelen," zei ik met een geschokte annemieke erbij. Hij stopte meteen.
Die zes maanden met hem in 1 huis waren een ramp in 2019, vreselijk, tot hard doorslaan toe terwijl ik net had gezegd "waar zijn we nou toch mee bezig ?" en mijn armen had laten zakken, intussen werd ik ontslagen door oetlul tim maas en zat ik in de gevangenis (27 dagen totaal) door de leugens van een naargeestig kleinzielig kreng, barbie, met dat zure laffe calimero huichelbekkie. En die andere wereld gezien, die ik anders nooit gezien zou hebben en die mij de ogen ge~opend heeft over de fascistische elitaire ijdele egocentrische hebzuchtige mammon politiestaat hol land (en dat zou dan nog 1 van de beschaafdere landen zijn op deze planeet, goddomme).
Ursula von der Leyen en Boris Johnson zaten op dezelfde Europese School als ik in Brussel, ze beschouwen zich als "de elite" van Europa.
Dat doet het meeste pijn in mijn moeilijke momenten. Hoe kun jij je telkens door de krengen zo laten uitlokken en blijven geloven in de goedheid van de mens. That is not interesting, because the answer would be: plain stupidity.....we found a stupid victim. Heerlijk laf zijn ict apparatuur innemen en kapot maken, dat is het enige wat valse krengen kunnen en krampachtig in doodsangst vasthouden aan de principes van egoïsme, hebzucht, lelijkheid, machtsmisbruik en lege holle ijdelheid. Dat ellendige gebefte geboefte en de bureaucraten (hetzelfde) willen uit eigen belang niet meer zien hoe ze verworden zijn tot krengen met rot in da kakelknorkop. Overigens staat er niet in het ontslagbesluit van 21 oktober 2019 (na 25 jaar en via inhuur en ander werk ruim 30 jaar werken) dat er 31 januari 2018 een brief door het openbare ministerie is gestuurd naar tim maas van vws (en eerder naar binnenlandse zaken, waar ik toen werkte), dat ik veroordeeld zou worden voor belaging van barbara gvd, waar toen nog geen sprake van was, ik was in hoger beroep gegaan.
Dat is later door andere narigheid (bewijsrecht en laten zien wat voor rottig vals krrng ze is) om zeep geholpen. Zo ben ik sinds maart 2018 vernield met vernieuwd en ander inzicht waar ik dankbaar voor ben, ik walg ervan dat zure valse huichelbekkie voor me te zien, tot ik Margalith, Margriet en anderen zie en hoop dat de meerderheid goed is en dat het nog net zou kunnen, soms denk ik zelfs van barbie, ze kan toch niet zo door en door verrot zijn
"Dit kan niet ! Dit kan niet !", riep Hans Hoogeveen met een verontwaardigd moralistisch preuts smoeltje toen een leraar van de basisschool voor moeilijk lerende kinderen flirtte met zijn moeder, Connie Ensink, waarvan de vader, theo hoogeveen, afscheid van nam met 65 jaar, 1998 geloof ik, het was onschuldig flirten in een afscheidsspeech.
Al die vreselijke avonden met kerst of sint daar, zo'n ellendige verspilling van mijn tijd en dan ook nog commentaar van annemieke: "ja, papa zegt ook, dan komt hij hier en gaat de telegraaf lezen en verder niks," en dan ook nog braaf sjoelen en andere flut spelletjes.
Hans Hoogeveen: "ja, dan komt pa hier in Dar es Salaam, Tanzania en maar de hele dag angstig binnen zitten !"
hep et al faaker gesegd, ken me niet schele sjaak swart, god domme deese onsin en barry dood
Vraag me af of verambtelijkt bureaucratisch hol land met mark kutte nog te redden valt, of dat de wereld nog te redden valt.
Goh, wat ben ik gek van en op Italië en Sabina Cozzi, ze was echt een droom vrouw tot en met en wat lijkt het me mooi om te reizen en weg te zijn uit deze buurt in den haag en wat was (ben) ik een onnozele kakelknorflutjurist.
Dat neemt af en dat is verheugend, als ik het even over mezelf mag hebben.
Je doet niet anders en et ken niemand schele, Sjaak Swart het nifoo daalt it ' s hard to tell the poison from the cure all those babies, wonder why they ever came, the only thing i really know for sure is that another day has gone bye bye bye Had van Piet Vroon begrepen dat confabuleren betekent dat je het verhaal van een ander overneemt (omdat je zo leeg van binnen bent) en dat tot het jouwe maakt, annemieke deed het, david ook, volgens mij deed ik het niet (ik heb andere afwijkingen, de waarheid verschrijven en dan verbaasd zijn dat je buiten gesloten wordt in plaats van juichend omarmd te worden). Boudewijn Büch deed confabuleren in "de kleine blonde dood," over een gestorven zoontje. Hieronder staat iets anders qua betekenis.
Confabulatie (of confabuleren) is een stoornis in het geheugen, waarbij iemand overdreven, gefantaseerde of onware verhalen vertelt. De gedragingen lijken op pseudologia phantastica of pathologisch liegen, maar er is geen sprake van opzettelijk liegen.
I cannot leave you without saying this:
the past is nothing,
a nonmemory, a phantom,
a soundproof closet in which Johann Strauss
is composing another waltz no one can hear.
It is a fabrication, best forgotten,
a wellspring of sorrow
that waters a field of bitter vegetation.
Leave it behind.
Take your head out of your hands
and arise from the couch of melancholy
where the window-light falls against your face
and the sun rides across the autumn sky,
steely behind the bare trees,
glorious as the high strains of violins.
But forget Strauss.
And forget his younger brother,
the poor bastard who was killed in a fall
from a podium while conducting a symphony.
Forget the past,
forget the stunned audience on its feet,
the absurdity of their formal clothes
in the face of sudden death,
forget their collective gasp,
the murmur and huddle over the body,
the creaking of the lowered curtain.
Forget Strauss
with that encore look in his eye
and his tiresome industry:
more than five hundred finished compositions!
He even wrote a polka for his mother.
That alone is enough to make me flee the past,
evacuate its temples,
and walk alone under the stars
down these dark paths strewn with acorns,
feeling nothing but the crisp October air,
the swing of my arms
and the rhythms of my stepping–
a man of the present who has forgotten
every composer, every great battle,
just me,
a thin reed blowing in the night.
En vooral die scéne dat zij en haar assistente opgelucht naar achter weken, ah, hij heeft het speeksel en wat gebitreinigingsmiddel, omdat de afzuiger niet werkte, ingeslikt.
De afgelopen drie jaar hierom het meest direct gelachen, toen het gebeurde.
En daarna dat kin gebaar van Roemeense Irina, wegwezen jij !
En daarvoor ging ze heel teder met haar roestvrij stalen tandarts gereedschap, misschien was het wel zilver, langs mijn tanden en kiezen. En zoals ze een postzegel van een jongetje dat een meisje kuste met haar scalpel van het metaal haalde waar ik die op geplakt had, dat was kunst.
Niemals den Humor verlieren. Es ist die einzige wirksame Waffe gegen den Ernst des Lebens. Hitler heeft geen enkele humor en geen enkele zelfspot of zelf relativering, dat herken ik van de akelige mensen waar ik de afgelopen jaren mee te maken had. Nu ik Mein Kampf van adolf hitler lees merk ik hoe griezelig het is om hem zo te worden, al die gedachten en ideeën die zo duidelijk verkeerd zijn en toen misschien "goed" vielen binnen een vernederd en verloren Duitsland na 1914-1918. Empathisch lezen heet dat, zo lezen dat je Hitler wordt (meteen los laten zodra je het boek weg legt, de griezel gedachten blijven spoken). Zo ziet hij niet mensen maar ziet hij Frankrijk als een gevaarlijke mogendheid, een kwade slappe zwakke ziel zonder kracht en heeft Frankrijk onterecht de oorlog 1918 gewonnen. Continu zoeken naar lebensraum, veel ruimte hebben waarin het Duitse volk zich vrij kan bewegen, hij wilde Duitsland uitbreiden naar het Oosten, naar Rusland. Samen met Italië tegen Frankrijk, hij zag geen mensen maar (boosaardige) landen. Net zoals volgens Hitler alle Joden fout waren omdat er ruim 10.000 waren rond 1920 in Duitsland die een humanitaire, warme, solidaire, vrije en gelijkwaardige samenleving bepleitten. Volgens Hitler draaide het om survival of the fittest en de ariërs, zij moesten ten koste van de joden van de wereld een krachtige sterke maken, "lebensraum voor het herrn volk." En het ellendige is dat je dergelijke ideeën kunt tegen spreken, maar als adolf hitler door zijn hypnotiserende toespraken 30% van de Duitsers en de politie en het leger (zijn lust en leven, het leger) mee krijgt, dan begin je daar als zogenaamd zwak vredelievend humanitair mens niets tegen. Hitler was zo fel tegen die "humanitaire slappelingen", vermoed dat het komt door de "verloren oorlog 1918" (iedereen verloor toen, het was de voorbereiding op de tweede wereldoorlog) en zijn haat en verbittering. En zijn continu bombastische toon: "bloed, volk en vaderland" en 100% geloven in hiërarchie, dat geeft duidelijkheid: sommige mensen zijn nou eenmaal duidelijk "meer" dan anderen, die anderen (dan ik) moeten maar vermoord/vergast. Merk trouwens dat ik in het verleden en nu nog steeds in mindere mate ook die akelige trek in me heb, de ander als "meer" of als "minder" zien. 1 van de akeligste kenmerken van de mens is: hiërarchie nodig hebben voor de duidelijkheid en je superieur of inferieur voelen. Ook vanaf de basisschool daarin gedrild worden en je doet het zelf ook bijna van nature, die "hierarchie" en mensen indelen, hij of zij is zo en zo, daar in de pikorde van het kippenhok. Toch zijn alle mensen gelijkwaardig, zo zou het moeten zijn. Varrekeuh beatrix is zeker niet beter, integendeel, dan een schoonmaakster. Varrekeuh beatrix is een zelfgenoegzaam, ijdel, egocentrisch, hebzuchtig zich superieur wanend victoriaans bedisselend en regelend kreng, via haar vader, ss er prins benard, via een karaktermoord op claus von amsberg (voormalig ss) tot maxima zorreguieta (pa van de junta) voor dr zoon, bolle willempie, qua uiterlijk en intelligentie het duidelijkste een animal farm varrekeuh (hoewel de meeste mensen na contact hem sympathiek noemen, dat dan weer wel). Ten tijde van Mussolini reden de treinen op tijd in Italië en er was meer discipline. En zijn tegenstanders, ruim 100.000, lagen met spijkers in de kuiten (martelen) in de gevangenis, zei mijn goede vader. Ursula von der Leyen, voorzitter van de Europese Commissie, verdient plus 500.000 eur netto per jaar. Frans Timmermans, vice voorzitter Europese Commisssie, vind het een sympathieke man, daar is een goede vriend van me het niet mee eens, verdient plus 450.000 eur netto per jaar. Door mijn "rijke" jeugd, altijd een ruime kamer voor mezelf in relatief grote huizen met twee badkamers, elk jaar skivakantie, elk jaar twee maanden zomervakantie met mallorca, gran canaria, zelfs een keer Thailand met kerst 1977 weet ik dat Ursula von der Leyen ook zo'n te luxe en makkelijke jeugd heeft gehad en dat ze waarschijnlijk nooit een gevangenis heeft gezien en dat ze totaal niet weet hoe "het volk" lijdt, dat wil zeggen niet bij de overheid werken of "het gemaakt hebben". Beatrix na drie dagen tussen alleen maar "mensen" of "royalty"(snobs) van koningshuizen, toen ze 19 jaar was : "eindelijk voel ik me thuis, eindelijk mijn elite gezien en gevonden." Wat een elitair hautain zelfingenomen nuffig … Met Astrid Neff en in het algemeen op die Europese Scholen zag ik hoe de luxe elite gaapt en zich verveelt voor de tv en eigenlijk alleen maar op zoek is naar luxe en ontspanning, golf, ski, klassieke muziek, mattheus passion, waarbij ze neer kijken op "het volk", van werksters via schoonmakers tot alle mensen die werken met handen, gevoel en verstand. People who do not work with their hands are parasites. (TRUISM, erg goed, jenny holzer) Zo zou ik langzamerhand veel van de ambtenaren en andere parasieten willen omschrijven, inclusief mezelf. Neelie smit kroes, criminele vvd, liet strafrechtelijk onderzoek naar de schurken van tanker cleaning rotterdam stil leggen, had relaties met meestal foute opgeblazen dictatortjes en mammon smeerlappen en heeft ruim 8 jaar 450.000 eur per jaar verdiend bij de europese commissie en ze was financieel al zo "rijk", zo arm, leeg, hol, egocentrisch en ijdel van geest. Gaan zij, Ursula en Frans van Europa, voor een vrij, gelijkwaardig, solidair, eerlijk en meer rechtvaardig Europa zorgen met een basisinkomen voor iedereen (vanaf 18 jaar ?) van 2000 eur per maand.....en technologische plus humanitaire vooruitgang daardoor ? Zou mooi zijn, zou top zijn. Mooie nobele goede collectieve gedachten. Niet meer mammon ijdelheid en egoïsme, de wereld dreigt ten onder te gaan door olie en plastic vervuiling, nu is redding nog mogelijk. De helft van dit blog is niet waar, een verzinsel, fictief, maar daarom kan het op een bepaalde manier wel waar zijn, elke gedachte, elk gevoel is waar ?
~~~~~
Had nu wel een plezierig verhoor bij de politie met een vriendelijke krachtige politieman, Fernando, geboren in Panama, daarna gewoond op Curacao, Besprak nog even de schande van het teer meer op Curacao van de olie raffinaderij (shell), die ooit werk gaf maar nu de arme mensen op Curacao veel ellende geeft, van stankoverlast tot ziektes, de rijke mensen wonen aan de goede kant van Curacao.
Dat shell nooit met die schandelijke winst en riante salarissen voor de top apen heeft gezegd: dat ruimen we op en we maken van Curacao weer een paradijs.
Apen die omhoog klimmen willen, keik je in de blote billen.
Verhoor wegens opruiing, belediging, smaad en laster. Mijn blog is bedoeld om hopelijk een deukje te slaan in het "regel is regel, bevel is bevel" met relativerende humor en grappen, waarin volgens Bernd Klein Schiphorst (raad voor de rechtspraak, ministerie van financiën) altijd een waarheid in zit. Een grap is erop gebaseerd de waarheid of de werkelijkheid op een andere manier te laten zien.
Dat doe ik......en als er maar 1 iemand daardoor meer werkt aan vrijheid, gelijkwaardigheid en solidariteit dan ben ik gelukkiger, ik probeer het ook steeds meer sinds november 2017 en wat was ik blind en tevreden met mijn burgerlijke volgens mij foute zelfgenoegzame bestaan.
Hoewel ik sinds november 2017 (iets) teveel getreiter heb moeten doorstaan, 27 dagen gevangenis waarvan 20 bijna mishandeling waren en ontslag op mijn werk. En vergeleken met 6 maanden onschuldig in de gevangenis, laat staan 6 of 15 jaar stelt het niets voor. In Turkije, Egypte of saudi Arabië zou ik het veel moeilijker hebben; daar zou ik te bang zijn geweest om te verschrijven.
Ik zei ook nog dat ik mezelf meer belachelijk maak dan de mensen die ik beschrijf door het zo op te schrijven.
Also sprach zarathustra. Voltaire, Zadig. Multatuli. Socrates. Hugo de Groot. To name a few.Waar ik geen overeenkomst mee heb, ik ben een bang burger lijk.
Ben mijn huis aan het "ontruimen", zoveel mogelijk weg gooien, wat een kapitaal in al die games, (kinder)boeken, vliegers, daar wordt voor 5000 eur aankoopwaarde weg gegooid, om te janken. Doet me ook denken aan het ontruimen bij schroeder kringloop van het huis van een gestorvene, snif, snif, jank, jank, ja, verhuizen is een existentieel iets, driemaal verhuisd sinds 2010, het blijft confronterend, dit is de meest dramatische. En als het 1 mei 2020 gelukt is, dan zal het hopelijk bevrijdend aanvoelen, dat doet het nu heel soms ook. Iets teveel dat het wat mij betreft anders gegaan was, maar zoveel controle hebben mensen niet over het leven en de dood.
Van maarten 't hart kreeg ik deze tekst van shakespeare aangereikt, waarin beschreven wordt hoe de wereld vergaat, hoe alles een illusie met acteurs blijkt die nu instort, maarten 't hart vond het zo mooi dat Shakespeare deze tekst liet vooraf gaan door "be cheerful, sir !" "wees vrolijk, meneer !"
Waarom "sir" en niet "madam" is me niet duidelijk, dat laat ik aan de lezer over,
The Tempest, Act IV, Scene I [You do look, my son]
Be cheerful, sir Prospero speaks to Ferdinand and Miranda
You do look, my son, in a moved sort,
As if you were dismay'd: be cheerful, sir.
Our revels now are ended. These our actors,
As I foretold you, were all spirits and
Are melted into air, into thin air:
And, like the baseless fabric of this vision,
The cloud-capp'd towers, the gorgeous palaces,
The solemn temples, the great globe itself,
Ye all which it inherit, shall dissolve
And, like this insubstantial pageant faded,
Leave not a rack behind. We are such stuff
As dreams are made on, and our little life
Is rounded with a sleep. Sir, I am vex'd;
Bear with my weakness; my, brain is troubled:
Be not disturb'd with my infirmity:
If you be pleased, retire into my cell
And there repose: a turn or two I'll walk,
To still my beating mind.
Die bewonderde ik "uiteindelijk" meer dan Sting, Terry Callier, mooie muziek en via massive attack met Terry Callier werd een nieuw muziek universum voor me ge~opend, op de blogs terug te vinden.
Walging en weerzin over een onterecht veroordeelde vader van een tien jarige zoon die door wurging om het leven zou zijn gebracht, 12 jaar gevangenis ! De vingerafdrukken op de keel van die zoon van 10 jaar waren van een ander ! Het is zo afgrijselijk, mijn maag keert om van die godvergete krengen van het openbaar ministerie. Ik kan er met mijn nieuwe gevoeligheid en de gebeurtenissen het afgelopen jaar niet meer tegen.
I have never in my life felt more alone and lost than i do now.
Brugge 1987/88 was ook erg, 2013 was door babette ook erg, 2007 was door hypomaan in 2006 en somber in 2007 ook erg, als weinig je meer vrolijk kan maken.
Ingrid van engelshoven woonde op 200 meter van mij vandaan, zag haar nog smoezen met laurens jan brinkhorst, de omhoog gevallen, ze verdient 220.000 eur per jaar, haar man verdient 100.000 eur per jaar als ambtenaar bij vws en dan maar oordelend kakelen over het tekort aan basisschool leerkrachten die 22.000 eur per jaar verdienen.
Mark Rutte verdient in zijn eentje 220.000 eur en heeft een mooi huis voor zich alleen in duttendel/belgisch park, de chique wijk van de haag.
Terry Callier - Sunset Boulevard Songtext
Here come(s) fine and mellow slippin' down the street Free and easy smile for everyone she meets Everybody's hangin' back but now the secret's out She just came by to tell us what it's all about There's a nation waitin' for the comin' of the Lord With the dreamers and the schemers outon Sunset Boulevard And sugar life is hard Out on Sunset Boulevard
Best dressed or hard pressed no matter who you are Dependin' on how the cards fall, anyone can be a star But Iife is not a screenplay - it's a battle for your soul You must be very carelul how you choose to play your role Really ain't no tellin' what your Spirit's headin' toward You see he rests uneasy out on Sunset Boulevard And mama Iife is sho' 'nuff hard Out on Sunset Boulevard
Now, Jesus, Peace be with him, said, "The Truth will set you free" Truth and doubt go hand-in-hand in our society Everybody's wonderin' what the beast will have to say From the steps of Mother Russia to the flats in East L. A. There's an angel waitin' with Fire and the Sword With the hipsters and the tlpsters out on Sunset Boulevard And Ine is sho' 'nuff hard Out on Sunset Boulevard
Callier was born in the North Side of Chicago, Illinois, and was raised in the Cabrini–Green housing area. He learned piano, was a childhood friend of Curtis Mayfield, Major Lance and Jerry Butler, and began singing in doo-wop groups in his teens. In 1962 he took an audition at Chess Records, where he recorded his debut single, "Look at Me Now".[4] At the same time as attending college, he then began performing in folk clubs and coffee houses in Chicago, becoming strongly influenced by the music of John Coltrane.[5] He met Samuel Charters of Prestige Records in 1964, and the following year they recorded his debut album. Charters then took the tapes away with him into the Mexican desert, and the album was eventually released in 1968 as The New Folk Sound of Terry Callier.[4][6] Two of Callier's songs, "Spin, Spin, Spin" and "It's About Time", were recorded by the psychedelic rock band H. P. Lovecraft in 1968, as part of their H. P. Lovecraft II album.[7] H. P. Lovecraft featured fellow Chicago folk club stalwart George Edwards, who would go on to co-produce several tracks for Callier in 1969.[7]
He continued to perform in Chicago, and in 1970 joined the Chicago Songwriters Workshop set up by Jerry Butler. He and partner Larry Wade wrote material for Chess and its subsidiary Cadet label, including The Dells' 1972 hit "The Love We Had Stays on My Mind", as a result of which he was awarded his own recording contract with Cadet as a singer-songwriter. Three critically acclaimed but commercially unsuccessful albums followed, produced by Charles Stepney: Occasional Rain (1972), What Color Is Love (1972), and I Just Can't Help Myself (1974). These demonstrated that Callier's influences included R&B, soul and jazz. Subsequently, he toured with George Benson, Gil Scott-Heron and others. Cadet and its parent label Chess were sold in 1976 and Callier was then dropped from the label. The Songwriters Workshop closed in 1976. The following year, he signed a new contract with Elektra Records, releasing the albums Fire On Ice (1977) and Turn You to Love (1978).[6][8] The opening track of the latter album, "Sign Of The Times", was used as the theme tune of radio DJFrankie Crocker and became Callier's only US chart success, reaching # 78 on the R&B chart in 1979 and prompting his appearance at the Montreux Jazz Festival.[6][9]
Callier continued to perform and tour until 1983, when he gained custody of his daughter and retired from music to take classes in computer programming, landing a job at the University of Chicago and returning to college during the evenings to pursue a degree in sociology. He re-emerged from obscurity in the late 1980s, when British DJs discovered his old recordings and began to play his songs in clubs. Acid Jazz Records head Eddie Piller reissued a little-known Callier recording from 1983, "I Don't Want to See Myself (Without You)", and brought him to play clubs in Britain. From 1991 he began to make regular trips to play gigs during his vacation time from work.[6][10]
In 1994 Urban Species released their debut album Listen, the title track containing a sample of the bass line and guitar riff from Callier's 1973 recording "You Goin' Miss Your Candyman".[11] In the late 1990s Callier began his comeback to recorded music, collaborating with Urban Species on their 1997 EP Religion and Politics and contributed to Beth Orton's Best Bit EP in 1997 before releasing the album Timepeace in 1998, which won the United Nations' Time For Peace award for outstanding artistic achievement contributing to world peace. His colleagues at the University of Chicago did not know of Callier's life as a musician, but after the award the news of his work as a musician became widely known and subsequently led to his dismissal by the University.[4][10]
As well as touring internationally, Callier continued his recording career, releasing five albums after Timepeace, including Lifetime (1999), Alive (2001), Speak Your Peace (2002), featuring Paul Weller on the single "Brother to Brother", Golden Apples of the Sun (2003), featuring the words of W. B. Yeats' poem The Song of the Wandering Aengus, and Lookin' Out (2004). May 2009 saw his album Hidden Conversations featuring Massive Attack released on Mr Bongo records.[8][10] In 2001, Callier performed "Satin Doll" for the Red Hot Organization's compilation album Red Hot + Indigo, a tribute to Duke Ellington, which raised money for various charities devoted to increasing AIDS awareness and fighting the disease.
He died from cancer on October 27, 2012, aged 67.[12]
" 's morgens vinden wij een grote granaattrechter op 10 meter van onze schuilplaats in de loopgraven. Ik spring en ren, zo goed als het gaat over weilanden en bietenvelden, spring over sloten, over heggen en hekken van prikkeldraad en dan hoor ik schreeuwen : "HIERHEEN, ALLEMAAL HIERHEEN !"
Een lange loopgraaf ligt voor mij, ik spring erin, voor mij, achter mij, links en rechts van mij volgen ontelbare anderen....om de haverklap sloeg een granaat in. Dan enteren we een Engelse loopgraaf, wij gooien de jongens stuk voor stuk uit de loopgraven, wie zich niet overgeeft, wordt neergeknald."
aldus Hitler in Mein Kampf.
Las overigens in "Montyn" van Dirk Ayelt Kooiman, dat veel soldaten en "hoger" in de oorlog pas voelen dat ze 100% leven, zo dicht tegen de dood aan. Zijn hoofdfiguur in dat boek moest, net zoals veel andere soldaten van de ene oorlog naar de andere, als een overlevende "huur soldaat".
Mijn opa "moest" naar Indonesië vanwege de politionele acties en ook vond hij de tweede wereldoorlog een spannende tijd. In Indonesié zag en voelde hij de keerzijde, de Nederlanders gedroegen zich nagenoeg hetzelfde als de Duitsers.
Hitler 1914 : "Uit de verte drongen de klanken door van een lied tot ons door, alsmaar dichterbij, van compagnie naar compagnie, en juist toen de dood flink in onze gelederen om zich heen greep, bereikte het lied ons ook, en wij gaven het weer door: Deutschland, Deutschland über alles, über alles in der Welt !"
En Adolf Hitler vervolgt:
"Zeventienjarige jongens zagen er nu uit als mannen." Hitler was bijzonder geïnteresseerd in alles wat met het leger en oorlog te maken had. Dat bevestigen schoolkameraden, leraren en geestelijken eenstemmig. Hij beschrijft in brieven de afgeslagen aanvallen van de vijand en het succes van de aanvallen van de eigen troepen. Frontsoldaat Hitler, die 20 jaar later op een oorlog aanstuurde met meer dan 18 miljoen doden en 200 miljoen fysieke en psychische gewonden wees in 1915 ook op de verschrikkelijke verliezen onder de eigen troepen en de vernietiging van steden en dorpen in het land van de vijand. "De offers die honderdduizenden van ons dagelijks brengen, de kwellingen, de gewonden, het bloed dat dagelijks vloeit," zoals adolf hitler schrijft, lieten hem niet onverschillig.
Hitler schrijft :
"Zo gaat het nu jaar in jaar uit verder, in de plaats van oorlogsromantiek...was de afschuw gekomen.
Mijn patriottische enthousiasme bekoelde binnen een jaar en werd door doodsangst verstikt. Telkens als de dood op jacht was, voelde ik mijn angst en de weerstand, tot eindelijk na een lange innerlijke strijd het plichtsbesef won. Al in de winter 1915/1916 was bij mij deze strijd beslist. Kon ik de eerste dagen nog jubelend en lachend de vijand bestormen, nu was ik rustig en vastbesloten."
Als soldaat was Hitler dapper, kameraadschappelijk, betrouwbaar en omzichtig, maar volgens zijn superieuren echter niet geschikt als aanvoerder. Hij raakte tweemaal gewond en kreeg talrijke onderscheidingen. Volgens ooggetuigen, luitenant kolonel Spatny en Max Josef en Ridder Baron von Tubeuf was A. Hitler aan het front moedig, offervaardig, koudbloedig en onverschrokken geweest. Zijn rechterbal was er af geschoten en volgens soldaten in de ziekenboeg lag hij dagen te kermen dat hij geen kinderen meer kon krijgen.
Toen kwam de revolutie in Beieren, München, matrozen op vrachtwagens riepen op tot revolutie en een "paar joodse jongens" (volgens hitler) waren de "leiders" in de revolutie of strijd om de "vrijheid, schoonheid en waardigheid" van ons bestaan als volk. Hitler moest hiervan huilen, had hij hiervoor, het afzetten van zijn geliefde koningshuis (het huis Wittelsbach) van Beieren, München, gevochten in een afschuwelijke loopgravenoorlog 1914-1918
Bovendien moet Duitsland capituleren, Hitler: "al het persoonlijke leed verzinkt in het niet bij de ramp die ons vaderland overkomt. Alles was dus voor niets geweest. Al onze offers en ontberingen, voor niets de maandenlange honger en dorst waarin wij met doodsangst onze plicht deden en de twee miljoen soldaten die aan onze kant sneuvelden."
Volgens het commentaar argumenteerde Hitler niet als een schrijver in "Mein Kampf", maar zoals leden van rechts radicale organisaties en knokploegen in schimmige zaaltjes, zo ook zijn bewering dat "een paar joodse jongens, waarvan er geen een aan het front was geweest, een revolutie hadden uitgeroepen."
Daarna volgt een vreemde periode waarin Hitler als een soort spion diverse bijeenkomsten van de revolutionairen bezoekt in dienst van het Duitse leger, wat daarvan over is. Zo werd Hitler, die de hem opgedragen taak tot volledige tevredenheid van zijn superieuren in het leger vervulde, naar een cursus van de inlichtingendienst gestuurd, van 5 tot 12 juni 1919 aan de universiteit van München over "staatsburgerlijk denken", een stasi achtige cursus met de overheid als big brother.
Een Roemeen vertelde mij vandaag dat het onder Ceaucescu in Roemenië ok was, ten dele maar corrupt, zolang je over Ceacescu en zijn getrouwen maar niets negatiefs zei, nu is alles en iedereen corrupt in Roemenië, er valt daar niet meer te leven, zei deze sympathieke Roemeen.
Door een overtuigend gebrachte anti semitische redevoering kreeg Hitler in het kader van de Reichswehr een belangrijke politieke functie.
"Goddank (schreef Hitler) ging men er toe over van 'vrijwillige gehoorzaamheid' van de zwijnestal onder Kurt Eisner om weer militaire discipline en hiërarchie in te voeren."
Over de hem aangeboden functie als sprekerd bij het leger en daarbuiten, a. hitler:
"Ik begon met veel enthousiasme en toewijding. Ik kreeg nu de kans voor een vrij groot publiek te spreken en wat ik vroeger altijd zonder het te weten zuiver op mijn gevoel had aangenomen, bleek nu waar te zijn: "ik kon spreken". Nu kon ik nuttig werk verrichten in de instelling, die mij oneindig na aan het hart had gelegen: in het leger.
Ik mocht ook van geluk spreken: vele honderden, duizenden kameraden heb ik in de tijd dat ik lezingen gaf weer terug naar hun volk en vaderland gevoerd. Ik "nationaliseerde" de troepen en kon zo de algemene discipline sterker maken."
Er is een dominante karaktertrek bij Hitler die niet gezien wordt als gevolg van zijn charisma, zijn uitzonderlijke talent als spreker en de perfecte en psychologisch geraffineerde, gemodelleerde stijl als leider : Hitlers angst om zich te verplichten en om besluiten te nemen. Ook loog hij vaak over vreemde zaken, zo schreef hij dat hij lid nummer 7 was van de duitse arbeiders partij (dap), in werkelijkheid kreeg hij nummer 555, hij was het 55ste lid. Ook wist hij via leugens, roddel en intriges de voorzitter van de dap, Karl Harrer, eruit te werken en zelf voorzitter te worden. Ook staat er in "mein kampf" (zonder veel gelezen te zijn richtinggevend geweest op scholen en universiteiten in Duitsland tussen 1925-1945) : "Het is mij (a. hitler) in Wenen slecht vergaan. ook nu nog kan Wenen alleen maar sombere gedachten in mij opwekken. Vijf jaar armoe en ellende liggen voor mij in de naam van deze Feakenstad besloten. Vijf jaren, waarin ik eerst als hulparbeider, dan als schildertje, mijn brood moest verdienen; mijn waarachtig karige brood, dat nooit genoeg was, om zelfs maar normale honger te stillen." Hierboven staat zijn maandelijkse inkomen beschreven, hoger dan dat van een beginnend leraar of jurist en dus is ook dit een leugen, of een waarheid voor Hitler, als je dat denkt en voelt, dan is dat jouw waarheid, ook al is het feitelijk niet zo. Toch staat het ook zo beschreven op wikipedia, dat hij een arme sloeber was in Wenen....dieren kennen geen waarheid ? Alleen mensen (con)fabuleren ? Volgens het commentaar gebruikte Hitler deze leugen omdat hij "een eenvoudige man uit het volk wilde zijn", "een arbeider", die "eens armoede had geleden". Hitler, in mein kampf over de trek naar de steden door eenvoudige jongens: "Nu hangt de boerenjongen hongerend in Wenen rond, verpand of verkoopt het laatste beetje dat hij bezit, raakt ook wat kleding betreft aan lager wal en zakt daarmee ook uiterlijk af in een milieu dat hem in zijn lichamelijke misère ook nog eens geestelijk vergiftigt."
Volgens de meerderheid van de schrijvers na 1945 is het een verzinsel dat de jonge Hitler in Wenen onder erbarmelijke omstandigheden heeft geleefd, gebedeld en in het asiel heeft gebivakkeerd. Veel klanten die tussen 1909 en 1913 zijn schilderijen (die van a hitler) kochten, waren joden, wat Hitler wist (ook gaat er het verhaal dat Hitler zelf een joodse voorouder had.... en het is een geloof, geen ras). Sinds de zomer van 1910 verkocht een Hongaarse Jood, de heer Neumann, kunsthandelaar, de schilderijen van Hitler en deelde de opbrengst met hem. Bijna dagelijks bezocht Hitler de Weense hofopera, hoewel de toenmalige directeur, dirigent van het Philharmonisch orkest en componist Gustav Mahler, jood was.
Van 1925 tot 1945 waren de teksten van Hitler voor de meerderheid van de Duitse journalisten en auteurs "het evangelie", waaraan niet zonder principiële gevolgen getornd kon worden.
“Holy mackerel, look at their brains!” I said to Bruce.
“Octy,” he said. Much of our communication is nonverbal. Pretty crazy for a writer and an engineer, huh?
We are the sort of people who could endlessly watch an octopus solve a Rubik’s cube. Octy, Ed Snowden …
Octopi have eight arms, blue, copper-based blood, ginormous alien-looking eyes, and that large, crazy-looking brain.
In the UK / AUS they spell “esophagus” oesophagus. The squid’s brain is a donut wrapped around its esophagus.
That means there’s nothing going on upstairs, and they’re just squishy sea-meat. Right?
Wrong.
Coleoids, including octopus, squid and cuttlefish could be as “smart” as, or much “smarter” than humans, no matter how we might choose to assess or evaluate “smartness.”
If intelligence is defined as “the capacity to learn,” these animals learn in a very different way than we humans: a mysterious process we are only now beginning to comprehend.
But Aren’t Octopus and Squid Inhuman and Evil?
Sure, octopus look cute while solving a Rubik’s Cube, but Humboldt squid, the next-largest squid to the elusive giant squid, are feared as “red devils” or “demons” by fishermen in the Sea of Cortez. They can be terrifyingly fast predators that work in wolf-like packs. One such pack spectacularly attacked filmmaker and diver Scott Cassell with strikes of their toothy sucker-covered arms that felt like being hit with a baseball bat. The squid quit attacking as quickly as they’d begun, sparing his life. Cassell thought perhaps they stopped because they found wetsuit-clad form inedible.
Cassell has spent much time with the squid and writes thoughtfully of the experience. His observations are careful, intense and highly-considered.
I had seen video of Humboldt squid tearing their fellow squid to pieces and eating them while they were being hunted by fishermen on the Sea of Cortez. And also video of the same squid, behaving with high intelligence and curiosity with divers who were not predating on them.
I said to Bruce, “Do you suppose they are eating the others who are caught on the line because they know they will be taken by the fishermen, and they believe it is better to eat their own rather than let the humans get hold of them?”
I once read a story by Philip K. Dick, “Rautavaara’s Case,” in which Christ appears and consumes the crew of a spaceship in a reversal of the Eucharist. I found this story so disturbing when I first read it; I realize now it was simply a result of Dick’s study of Gnostic texts and thinking about Christian mythology. For non-Christians, the Eucharist is the Christian ritual of communion, in which the Last Supper is re-enacted (this wine is my blood, drink; this bread is my flesh, eat). The idea of transubstantiation means you are supposed to think that communion wine or Baptist grape juice is actually Christ’s holy blood, and the wafer or bread, His holy flesh. So, when Christians take Communion, they are literally “eating God.” And if you think the mythology all the way through, you are also eating yourself.
Given the vast difference in squid behavior while being hunted and defending themselves, and their curious, intelligent, less-threatening behavior at times no one is trying to kill them, it’s hard not to wonder, as I do, if the Humboldt squid’s cannibalistic feeding frenzies might result from a belief that it is better to eat their mates or relatives than being snatched, slaughtered, and processed for human use. It’s hard to see how humans can have these religious beliefs, yet consider squid primitive blobs of gelatinous tissue.
Humboldt squid are said not to be very edible; I wondered why they would be heavily fished, as their flesh is so full of ammonia. Apparently they are fished by small, individual boats, and are processed and sold as food such as restaurant calamari appetizers or packaged “squid steaks.” Mexico’s three squid processing plants pay fishermen poorly and employ their families in inhuman conditions. It wouldn’t be unreasonable to think the squid might not have worse terms for humans than “red devils” or “demons.”
Learn and Change by Editing Their RNA
These animals are not just vastly different from humans in their body plan, brain size and shape, blood composition, behavior and environment, they also alter themselves, particularly their brains, in a vastly-different way.
Tel Aviv University’s Eli Eisenberg and Joshua Rosenthal from Woods Hole Marine Biological Laboratory and others published a paper in Cell earlier this month which found that octopus, cuttlefish and squid all had the ability to edit their own RNA leading to rapid learning and change throughout the animals’ comparatively brief lifetimes. The enzyme-driven RNA change can occur at up to 60 times the rate found in humans and most other animals. Author and geneticist Rikki Lewis writes compellingly about the process and what it enables these coleoids to do.
Only a few dozen of the estimated 20,000 human genes show edited mRNA transcripts, while in contrast, the recent research showed that more than half of coleoid transcripts were edited. “This is the rule . . . most of the proteins are being edited,” Eisenberg said.
The way my tiny mind understood this was, “perhaps this is why so many people’s minds are so inflexible; perhaps the coleoids’ minds are as flexible as their bodies are under water.” In other words, they are as flexible in their understanding of their environment and — we honestly do not know — what all else as we humans and other creatures are in physical evolutionary change through DNA over time. The tradeoff, the scientists suggest, is that the physical body plan of the animals is not as flexible as that of other species through the type of evolution we have studied more to date.
Human Brain ‘Flexibility’
Laughing the other evening, I described to Bruce how I ask students to read the famous Wired article “Better than Human: Why Robots Can and Must Take Our Jobs” article by Kevin Kelly and students typically respond to this assignment with quick assertions of “Yes, robots are terrible, they will take all our jobs!”
I said, “Then we watch the PBS show ‘Rise of the Robots’” in which nearly all of the robots assigned to solve a gnarly DARPA ‘rescue’ challenge have body plans identical to a human being, only worse. They are all massively top-heavy with giant “Big Dog” Boston Robotics-style chests. Everyone laughs as one robot tries to turn a doorknob and falls on his metal ass, and another one falls on his side while getting out of a vehicle. And on and on. The eventual winner of the challenge, discovered in the second part of the NOVA episode, was the only one with a significantly-different body plan and design approach.
“Almost all the teams were very similar in composition,” I said. (young, white, male, high-profile tech university). The winning team was different, its members sponsored by a Korean commercial R & D company.
Seeing this, students begin to think differently about “Robots taking our jobs.”
Of course, my whole thing is the vast majority of people doing “robot-like jobs” have a whole lot more going on and would be able to easily solve problems found insolvable by those who seem permanently, inextricably, unchangeably, assigned by our culture to do them.
It sort of makes me wonder: what could we learn from squid, octopi and cuttlefish if we just stopped killing and eating them and started trying to listen to them?
They might — and to most people — do look weird, frightening and “alien.” Just think what we look like to them.
“Holy mackerel, look at their brains!” I said to Bruce.
“Octy,” he said. Much of our communication is nonverbal. Pretty crazy for a writer and an engineer, huh?
We are the sort of people who could endlessly watch an octopus solve a Rubik’s cube. Octy, Ed Snowden …
Octopi have eight arms, blue, copper-based blood, ginormous alien-looking eyes, and that large, crazy-looking brain.
In the UK / AUS they spell “esophagus” oesophagus. The squid’s brain is a donut wrapped around its esophagus.
That means there’s nothing going on upstairs, and they’re just squishy sea-meat. Right?
Wrong.
Coleoids, including octopus, squid and cuttlefish could be as “smart” as, or much “smarter” than humans, no matter how we might choose to assess or evaluate “smartness.”
If intelligence is defined as “the capacity to learn,” these animals learn in a very different way than we humans: a mysterious process we are only now beginning to comprehend.
But Aren’t Octopus and Squid Inhuman and Evil?
Sure, octopus look cute while solving a Rubik’s Cube, but Humboldt squid, the next-largest squid to the elusive giant squid, are feared as “red devils” or “demons” by fishermen in the Sea of Cortez. They can be terrifyingly fast predators that work in wolf-like packs. One such pack spectacularly attacked filmmaker and diver Scott Cassell with strikes of their toothy sucker-covered arms that felt like being hit with a baseball bat. The squid quit attacking as quickly as they’d begun, sparing his life. Cassell thought perhaps they stopped because they found wetsuit-clad form inedible.
Cassell has spent much time with the squid and writes thoughtfully of the experience. His observations are careful, intense and highly-considered.
I had seen video of Humboldt squid tearing their fellow squid to pieces and eating them while they were being hunted by fishermen on the Sea of Cortez. And also video of the same squid, behaving with high intelligence and curiosity with divers who were not predating on them.
I said to Bruce, “Do you suppose they are eating the others who are caught on the line because they know they will be taken by the fishermen, and they believe it is better to eat their own rather than let the humans get hold of them?”
I once read a story by Philip K. Dick, “Rautavaara’s Case,” in which Christ appears and consumes the crew of a spaceship in a reversal of the Eucharist. I found this story so disturbing when I first read it; I realize now it was simply a result of Dick’s study of Gnostic texts and thinking about Christian mythology. For non-Christians, the Eucharist is the Christian ritual of communion, in which the Last Supper is re-enacted (this wine is my blood, drink; this bread is my flesh, eat). The idea of transubstantiation means you are supposed to think that communion wine or Baptist grape juice is actually Christ’s holy blood, and the wafer or bread, His holy flesh. So, when Christians take Communion, they are literally “eating God.” And if you think the mythology all the way through, you are also eating yourself.
Given the vast difference in squid behavior while being hunted and defending themselves, and their curious, intelligent, less-threatening behavior at times no one is trying to kill them, it’s hard not to wonder, as I do, if the Humboldt squid’s cannibalistic feeding frenzies might result from a belief that it is better to eat their mates or relatives than being snatched, slaughtered, and processed for human use. It’s hard to see how humans can have these religious beliefs, yet consider squid primitive blobs of gelatinous tissue.
Humboldt squid are said not to be very edible; I wondered why they would be heavily fished, as their flesh is so full of ammonia. Apparently they are fished by small, individual boats, and are processed and sold as food such as restaurant calamari appetizers or packaged “squid steaks.” Mexico’s three squid processing plants pay fishermen poorly and employ their families in inhuman conditions. It wouldn’t be unreasonable to think the squid might not have worse terms for humans than “red devils” or “demons.”
Learn and Change by Editing Their RNA
These animals are not just vastly different from humans in their body plan, brain size and shape, blood composition, behavior and environment, they also alter themselves, particularly their brains, in a vastly-different way.
Tel Aviv University’s Eli Eisenberg and Joshua Rosenthal from Woods Hole Marine Biological Laboratory and others published a paper in Cell earlier this month which found that octopus, cuttlefish and squid all had the ability to edit their own RNA leading to rapid learning and change throughout the animals’ comparatively brief lifetimes. The enzyme-driven RNA change can occur at up to 60 times the rate found in humans and most other animals. Author and geneticist Rikki Lewis writes compellingly about the process and what it enables these coleoids to do.
Only a few dozen of the estimated 20,000 human genes show edited mRNA transcripts, while in contrast, the recent research showed that more than half of coleoid transcripts were edited. “This is the rule . . . most of the proteins are being edited,” Eisenberg said.
The way my tiny mind understood this was, “perhaps this is why so many people’s minds are so inflexible; perhaps the coleoids’ minds are as flexible as their bodies are under water.” In other words, they are as flexible in their understanding of their environment and — we honestly do not know — what all else as we humans and other creatures are in physical evolutionary change through DNA over time. The tradeoff, the scientists suggest, is that the physical body plan of the animals is not as flexible as that of other species through the type of evolution we have studied more to date.
Human Brain ‘Flexibility’
Laughing the other evening, I described to Bruce how I ask students to read the famous Wired article “Better than Human: Why Robots Can and Must Take Our Jobs” article by Kevin Kelly and students typically respond to this assignment with quick assertions of “Yes, robots are terrible, they will take all our jobs!”
I said, “Then we watch the PBS show ‘Rise of the Robots’” in which nearly all of the robots assigned to solve a gnarly DARPA ‘rescue’ challenge have body plans identical to a human being, only worse. They are all massively top-heavy with giant “Big Dog” Boston Robotics-style chests. Everyone laughs as one robot tries to turn a doorknob and falls on his metal ass, and another one falls on his side while getting out of a vehicle. And on and on. The eventual winner of the challenge, discovered in the second part of the NOVA episode, was the only one with a significantly-different body plan and design approach.
“Almost all the teams were very similar in composition,” I said. (young, white, male, high-profile tech university). The winning team was different, its members sponsored by a Korean commercial R & D company.
Seeing this, students begin to think differently about “Robots taking our jobs.”
Of course, my whole thing is the vast majority of people doing “robot-like jobs” have a whole lot more going on and would be able to easily solve problems found insolvable by those who seem permanently, inextricably, unchangeably, assigned by our culture to do them.
It sort of makes me wonder: what could we learn from squid, octopi and cuttlefish if we just stopped killing and eating them and started trying to listen to them?
