zaterdag 21 december 2019
donderdag 19 december 2019
Duiven
Vroeger stond alles vast, dat was wel zo plezierig. Daar had je bijvoorbeeld de duiven op het San Marcoplein in Venetië. Vele foto's zag je daarvan. Je zag er een zwerm duiven op, met als middelpunt een arm, oud vrouwtje dat de duiven voederde uit een puntzak (dat oude vrouwtje was altijd arm en spaarde eten uit haar mond om duivenvoer te kunnen kopen; waarom dit zo moest zijn wordt duidelijk als men zich een rijk, oud vrouwtje voorstelt. Die heeft wel wat anders aan haar hoofd. Behalve armoede werd zo'n vrouwtje ook vaak een milde debiliteit aangewreven. Ook dat is begrijpelijk: iemand bij zijn volle verstand gaat geen duiven staan voeren).
Toch begaven we ons met kloppend hart naar Venetië, voor de kanalen en de gondola's, maar diep in ons hart wilden we de duiven zien die mais uit de hand pikten. We betraden het San Marcoplein, zagen wel tien onder de duiven zittende vrouwtjes, die je tegen vergoeding mocht fotograferen, en verlieten tevreden het ondergescheten plein.
In Nederland waren duiven schuwe vogels, die je af en toe in het bos hoorde koeren. Deze toestand is lelijk veranderd. Ik heb het aan zien komen en de waarschuwende vinger herhaalde malen omhoog gestoken, maar iedere keer dacht men dat het om een grote pils ging. Het is ook eigenlijk begrijpelijk dat niemand erop was voorbereid, zo sluipend is de opmars van de duivenhorden geweest. Toen de migratie eenmaal goed had doorgezet viel zij niet meer te stoppen, er was trouwens niemand die daar aanleiding toe zag. In geheel West-Europa duiven, duiven, duiven. Behalve in Frankrijk, daar eten ze alles wat beweegt of lijkt te bewegen, dus ook duiven. Ik heb trouwens eens een Franse kennis op bezoek gehad die, uit mijn raam kijkend, de eendjes vreedzaam in het water zag dobberen. Hij verslikte zich, liep rood aan, en toen hij weer tot spreken in staat was zei hij: "Die kun je eten ! Wisten jullie dat niet ?"
Voor mij kwam het breekpunt toen ik een half jaar geleden met de fiets over een duif heen reed en tegen het asfalt smakte. Na zes weken kon ik weer enigszins lopen en begon onmiddelijk plannen te smeden. De stadsduiven moesten weer schuw worden gemaakt, maar hoe, dat was de vraag.
Na alles overdacht te hebben kwam ik tot de slotsom dat er binnen de wet maar weinig te doen viel. Het enige dat me overbleef was duiven in het voorbijgaan een schop te geven. Geen harde schop, meer iets tussen een duw met de voet en een schop in. Zonder uitstel begon ik met de uitvoering van mijn plan. Helaas viel mijn eerste schop door het nog ontbreken van het juiste maatgevoel wat hard uit, de duif vloog met een boog door de lucht en bleef met zwoegende borst zitten waar hij was terecht gekomen. Had je de mensen moeten horen ! Dierenbeul was nog de zachtzinnigste term die werd gebezigd en het had een haar gescheeld -ik riep snel dat het een ongelukje was geweest en begon haastig die duif te aaien- of ik had flinke klappen opgelopen. Een wijze les. Voortaan schopte ik de duiven alleen in het donker of als er niemand in de buurt was. Maar dan haalde ik ook flink uit om alle verloren gegane gelegenheden in te halen, niet zelden stoven veren in het rond.
Toch was die eenmansactie onbegonnen werk. Het is me duidelijk geworden dat alleen als iedereen die duiven constant een schop geeft enig resultaat te verwachten is. We moeten dus eendrachtig aan deze taak beginnen en niet wachten tot er doden zijn gevallen. We moeten de handen ineenslaan en voorlopig, waar het de duiven betreft, de heersende dierenliefde even vergeten. Trap ze terug naar de bossen ! Denk aan de toekomst van uw kinderen. Maak de stad weer leefbaar. Let vooral ook op de man of vrouw die voor u loopt, onthoud welke duif die heeft geraakt en kies dan een ander. Zo krijgt iedere duif vroeg of laat zijn educatieve schop. Lach gerust goedmoedig als iemand misschopt en gegrepen om zich heen kijkt. Als iedereen van harte meewerkt zijn we binnen een jaar van die volgevreten monsters af. En een nieuwe generatie zal weer met ontroering naar de duiven op het San Marcoplein kunnen kijken.
Als je goed kijkt, dan zie je “killroy was here” in et oog van hitler 🤮. Van ons uit gezien het rechteroog, eerste foto, killroy was here net boven zijn of haar oog twee strip ogen en de lange neus die doorloopt over het oog, het linkeroog is gruwelijk, moord op 6 miljoen joden en 18 miljoen soldaten, zigeuners, homo's en zo meer
Bestand:Kilroy Was Here - Washington DC WWII Memorial.jpg
Kilroy was here is an American symbol that became popular during World War II, typically seen in graffiti. Its origin is debated, but the phrase and the distinctive accompanying doodle became associated with GIs in the 1940s: a bald-headed man (sometimes depicted as having a few hairs) with a prominent nose peeking over a wall with his fingers clutching the wall.
"Kilroy" was the American equivalent of the Australian Foo was here which originated during World War I. "Mr Chad" or just "Chad" was the version that became popular in the United Kingdom. The character of Chad may have been derived from a British cartoonist in 1938, possibly pre-dating "Kilroy was here". According to Dave Wilton, "Some time during the war, Chad and Kilroy met, and in the spirit of Allied unity merged, with the British drawing appearing over the American phrase."[1] Other names for the character include Smoe, Clem, Flywheel, Private Snoops, Overby, The Jeep, and Sapo.
According to Charles Panati, "The outrageousness of the graffiti was not so much what it said, but where it turned up."[2] It is not known if there was an actual person named Kilroy who inspired the graffiti, although there have been claims over the years.
woensdag 18 december 2019
dinsdag 17 december 2019
Mensen ga toch alsjeblieft weer normaal doen in plaats van die collectieve zelfmoord in ambtenarentorens en bedrijfsleven, ook volgens Frederique brinkerink. En deze is zo mooi, Jezus met 7 apostelen en Jezus is zo’n maanachtige
bijna schijnende dode lichtgevende figuur; hij wilde alleen maar met eenvoudige lieden optrekken, vissers, bakker, smid, timmerman zoals zijn vader Jozef of niet natuurlijk maar Maarten t hart heeft geschreven dat er zonder een man er “alleen maar ” een meisje geboren
kan worden, als er geen man aan te pas komt, als de eicel spontaan een embryo wordt dan kan het biologisch alleen maar een meisje zijn, geen jongen.
Vind het mooi dat je die dode maan Jezus zo mooi lichtgevend afgebeeld ziet, naast hem die nederig doende echt levende apostel, het zou judas of jacob of so kunnen zijn.
En dan die andere 7 op een soort pont schip over de hades, de rivier tussen de doden en de levenden en hoe langer je ernaar kijkt des te meer gaat het leven, vind deze schitterend en dit zou een minder stuk zijn, op de achterkant van een "echt" schilderij, jezus lijkt wel een licht gevend beeld en die levende apostel en die 7 op de pont tussen twee oevers, de dode en de levende, diep onder de indruk !
kan worden, als er geen man aan te pas komt, als de eicel spontaan een embryo wordt dan kan het biologisch alleen maar een meisje zijn, geen jongen.
Vind het mooi dat je die dode maan Jezus zo mooi lichtgevend afgebeeld ziet, naast hem die nederig doende echt levende apostel, het zou judas of jacob of so kunnen zijn.
En dan die andere 7 op een soort pont schip over de hades, de rivier tussen de doden en de levenden en hoe langer je ernaar kijkt des te meer gaat het leven, vind deze schitterend en dit zou een minder stuk zijn, op de achterkant van een "echt" schilderij, jezus lijkt wel een licht gevend beeld en die levende apostel en die 7 op de pont tussen twee oevers, de dode en de levende, diep onder de indruk !
woensdag 11 december 2019
Op de maan valt al dat geloof en geloofjes weg, gleufjes, het is integendeel, het is de dood en dat gekakel over jezis gristus en zonde en onze vader, rrrrrrrot toch op, flikker op, wegweese. Wat zijn die vreselijk ijdele loos kakelende egocentrische moralistische miezerige CUNTS van de "staten generaal" toch mensonterend oneindig dom, leeg, hol, rechts stupide en zo helemaal niks.
Apollo 13 was the seventh crewed mission in the Apollo space program and the third meant to land on the Moon. The craft was launched from Kennedy Space Center (KSC) on April 11, 1970, but the lunar landing was aborted after an oxygen tank in the service module (SM) failed two days into the mission. The crew instead looped around the Moon, and returned safely to Earth on April 17, 1970. The mission was commanded by Jim Lovell with Jack Swigert as command module pilot and Fred Haise as lunar module pilot. Swigert was a late replacement for Ken Mattingly, who was grounded after exposure to rubella.
The oxygen tank failure was caused by accidental ignition of damaged wire insulation inside it during a routine tank stirring operation. The SM soon lost all its oxygen, needed for breathing and for generating electrical power. Command module (CM) power had to be shut down to conserve its remaining resources for reentry, forcing the crew to transfer to the lunar module (LM) as a lifeboat. With the lunar landing cancelled, mission controllers worked to bring the crew home alive.
Although the LM was designed to support two men on the lunar surface for two days, Mission Control in Houston improvised new procedures so it could support three men for four days. The crew experienced great hardship caused by limited power, a chilly and wet cabin and a shortage of potable water. There was a critical need to adapt the CM's cartridges for the carbon dioxide removal system to work in the LM; the crew and mission controllers were successful in improvising a solution. The astronauts' peril briefly caused renewed interest in the Apollo program, with tens of millions watching the splashdown in the South Pacific Ocean by television.
An investigative review board found fault with the testing of the oxygen tank and the fact that Teflon was placed inside it; recommended changes, including minimizing the use of potentially combustible items inside the tank, were made for Apollo 14. The story of Apollo 13 has been dramatized multiple times, most notably in the 1995 film Apollo 13.
WEER ERG INTERESSANT, IK GA ALLE BESCHRIJVINGEN LEZEN,
VOORAL APOLLO 14 = !$
APOLLO 12 = APOLLO !@
https://en.wikipedia.org/wiki/Apollo_13
WEER ERG INTERESSANT, IK GA ALLE BESCHRIJVINGEN LEZEN,
VOORAL APOLLO 14 = !$
APOLLO 12 = APOLLO !@
https://en.wikipedia.org/wiki/Apollo_13
They flew to Hawaii, where President Richard Nixon awarded them the Presidential Medal of Freedom, the highest civilian honor.[125] They stayed overnight, and then were flown back to Houston.[126]
En route to Honolulu, President Nixon went to Houston to award the Apollo 13 Mission Operations Team the Presidential Medal of Freedom.[127] He originally planned to give NASA administrator Dr. Thomas O. Paine the award, but Paine recommended the mission operations team.[128]
Shepard was the oldest U.S. astronaut when he made his trip aboard Apollo 14.[9][10] He is the only astronaut from Project Mercury (the original Mercury Seven astronauts) to reach the Moon. Another of the original seven, Gordon Cooper, had (as Apollo 10's backup commander) tentatively been scheduled to command the mission, but according to author Andrew Chaikin, his casual attitude toward training, along with problems with NASA hierarchy (reaching all the way back to the Mercury-Atlas 9 flight), resulted in his removal.
The mission was a personal triumph for Shepard, who had battled back from Ménière's disease which grounded him from 1964 to 1968. He and his crew were originally scheduled to fly on Apollo 13, but in 1969 NASA officials switched the scheduled crews for Apollos 13 and 14. This was done to allow Shepard more time to train for his flight, as he had been grounded for four years.[11]
Apollo 14
Shepard was the oldest U.S. astronaut when he made his trip aboard Apollo 14.[9][10] He is the only astronaut from Project Mercury (the original Mercury Seven astronauts) to reach the Moon. Another of the original seven, Gordon Cooper, had (as Apollo 10's backup commander) tentatively been scheduled to command the mission, but according to author Andrew Chaikin, his casual attitude toward training, along with problems with NASA hierarchy (reaching all the way back to the Mercury-Atlas 9 flight), resulted in his removal.
The mission was a personal triumph for Shepard, who had battled back from Ménière's disease which grounded him from 1964 to 1968. He and his crew were originally scheduled to fly on Apollo 13, but in 1969 NASA officials switched the scheduled crews for Apollos 13 and 14. This was done to allow Shepard more time to train for his flight, as he had been grounded for four years.[11]
Apollo 14 was the eighth crewed mission in the United States Apollo program, the third to land on the Moon, and the first to land in the lunar highlands. It was the last of the "H missions," targeted landings with two-day stays on the Moon with two lunar EVAs, or moonwalks.
Commander Alan Shepard, Command Module Pilot Stuart Roosa, and Lunar Module Pilot Edgar Mitchell launched on their nine-day mission on Sunday, January 31, 1971, at 4:03:02 p.m. EST. Liftoff was delayed forty minutes and two seconds, due to launch site weather restrictions, the first such delay in the Apollo program.[4]
Shepard and Mitchell made their lunar landing on February 5 in the Fra Mauro highlands – originally the target of the aborted Apollo 13 mission. During the two lunar EVAs, 94.35 pounds (42.80 kg) of Moon rocks were collected,[5] and several scientific experiments were performed. Shepard hit two golf balls on the lunar surface with a makeshift club he had brought with him. Shepard and Mitchell spent 331⁄2 hours on the Moon, with almost 91⁄2 hours of EVA.
In the aftermath of Apollo 13, several modifications had been made to the service module electrical power system to prevent a repeat of that accident, including a redesign of the oxygen tanks and the addition of a third tank. The launch had been scheduled for October 1, 1970,[6] and was delayed about four months.[7]
While Shepard and Mitchell were on the surface, Roosa remained in lunar orbit aboard the command and service module Kitty Hawk, performing scientific experiments and photographing the Moon, including the landing site of the future Apollo 16 mission. He took several hundred seeds on the mission, many of which were germinated on return, resulting in the so-called Moon trees.
Shepard and Mitchell successfully lifted Antares off the Moon to dock with the command module and, after a total of 34 lunar orbits,[8] the ship was flown back to Earth where the three astronauts landed in the Pacific Ocean on February 9.
Alan Shepard and the American flag on the Moon, Apollo 14, February 1971 (photo by Edgar Mitchell)
| |
| Mission type | Crewed lunar landing (H) |
|---|---|
| Operator | NASA[1] |
| COSPAR ID |
|
| SATCAT no. | |
| Mission duration | 9 days, 1 minute, 58 seconds |
| Spacecraft properties | |
| Spacecraft |
|
| Manufacturer | CSM: North American Rockwell LM: Grumman |
| Launch mass | 102,084 pounds (46,305 kg) |
| Landing mass | 11,481 pounds (5,208 kg) |
| Crew | |
| Crew size | 3 |
| Members | |
| Callsign |
|
| Start of mission | |
| Launch date | January 31, 1971, 21:03:02 UTC |
| Rocket | Saturn V SA-509 |
| Launch site | Kennedy LC-39A |
| End of mission | |
| Recovered by | USS New Orleans |
| Landing date | February 9, 1971, 21:05:00 UTC |
| Landing site | South Pacific Ocean 27°1′S 172°39′W |
| Orbital parameters | |
| Reference system | Selenocentric |
| Periselene altitude | 16.9 kilometers (9.1 nmi) |
| Aposelene altitude | 108.9 kilometers (58.8 nmi) |
| Period | 120 minutes |
| Lunar orbiter | |
| Spacecraft component | Command and service module |
| Orbital insertion | February 4, 1971, 06:59:42 UTC |
| Orbital departure | February 7, 1971, 01:39:04 UTC |
| Orbits | 34 |
| Lunar lander | |
| Spacecraft component | Lunar module |
| Landing date | February 5, 1971, 09:18:11 UTC |
| Return launch | February 6, 1971, 18:48:42 UTC |
| Landing site | Fra Mauro 3.64530°S 17.47136°W |
| Sample mass | 42.80 kilograms (94.35 lb) |
| Surface EVAs | 2 |
| EVA duration |
|
| Docking with LM | |
| Docking date | February 1, 1971, 01:57:58 UTC |
| Undocking date | February 5, 1971, 04:50:43 UTC |
| Docking with LM ascent stage | |
| Docking date | February 6, 1971, 20:35:52 UTC |
| Undocking date | February 6, 1971, 22:48:00 UTC |
  Roosa, Shepard, Mitchell | |
dinsdag 10 december 2019
er klopt meer niet dan wel met de maanlandingen, er hebben mannen op de maan gestaan, onbegrijpelijk hoe het ze met de techniek van 1960-1969 gelukt is. Nasa en esa weten, de maan is integendeel, de maan is de dood, zwart wit, tweedimensionaal, alles omgekeerd in de spiegel, 20% van de mannen op de maan hield er een trauma of psychische stoornis aan over, integendeel of de dood of volmaakte verlatenheid is de behoorlijk dominante vrouwelijke ziel van de maan ....ook werden sommigen zeer gelovig van de maanwandelaars, dit is god.....op de maan wandelen is 1 zijn met god en het omgekeerde, een kijkje in de eeuwige dood
de pakken van de mannen op de maan hadden een mini koelkast op de rug nodig, 120 graden, en de eerste maanrobot van China ging stuk door messcherp maanstof, volgens mij wel omdat ze op de donkere zijde van de maan geland waren, min 120 graden dus bevroren stof als messen, de commentatorstem zei, als er ooit mensen op de maan komen, dan moeten de pakken messenstof van de maan bestendig zijn
(en je zag een vallende man op de maan)
nieuw gevonden object "farout", op deze foto/impressie GEEN sterren zichtbaar bij inzoomen
heppie m weer met se maan en so, ik ga maffen
swarte sjaak
https://nos.nl/artikel/2264029-nieuw-gevonden-object-farout-is-verste-hemellichaam-ooit-gespot.html
Zo doodziek is Trump, hij wilde groenland daarom kopen,
toen de Denen weigerden ging de slappe tandeloze lul niet,
nieuw gevonden object "farout", op deze foto/impressie GEEN sterren zichtbaar bij inzoomen
heppie m weer met se maan en so, ik ga maffen
swarte sjaak
https://nos.nl/artikel/2264029-nieuw-gevonden-object-farout-is-verste-hemellichaam-ooit-gespot.html
Een team astronomen heeft het verste hemellichaam dat ooit in het zonnestelsel is waargenomen ontdekt. Voor het eerst zagen ze een voorwerp dat zo'n 17 miljard kilometer van de aarde vandaan staat. Fun fact: ze hebben hemellichaam 'Farout' genoemd. Dat betekent zowel ver weg als te gek.
Het astronomische Union's Minor Planet Center maakte vandaag bekend dat het gevonden object zo'n 120 'astronomische eenheden' van de aarde staat. De astronomische eenheid staat voor de afstand tussen de zon en de aarde. De vorige recordhouder, dwergplaneet Eris, stond zo'n 96 astronomische eenheden weg.
Volgens onderzoekers is het object zo ver weg en beweegt het zo langzaam, dat het een paar jaar duurt om de baan van het object vast te stellen. Het kan wel zo'n 1000 jaar duren voor het een baan om de zon heeft gedraaid. Farout is naar schatting zo'n 500 kilometer in diameter. Het hemellichaam heeft een paarse gloed, wat volgens onderzoekers zou wijzen op het feit dat de oppervlakte met ijs is bedekt.
De drie onderzoekers die het object ontdekten waren eigenlijk op zoek naar iets anders. Met een telescoop vanaf Hawaï hoopten ze Planeet 9 te ontdekken. Wetenschappers hebben die planeet nog nooit waargenomen; maar het bewijs voor het bestaan is gebaseerd op berekeningen. In oktober vonden ze in die zoektocht ook al dwergplaneet The Goblin.
Zie hier de ontdekkingsfoto van Farout:
IJskap Groenland smelt zeven keer sneller dan in jaren 90
Het smelten gaat sneller dan verwacht. Dat hebben 89 poolonderzoekers ontdekt door verschillende satellietmissies te combineren.
Zo doodziek is Trump, hij wilde groenland daarom kopen,
toen de Denen weigerden ging de slappe tandeloze lul niet,
het was gevaarlijk geworden voor de griezel
in Copenhagen.
Op de foto hieronder, impressie, zie je onze zon vanaf de paarse planeet farout.
GEEN STERREN ! Quod erat demonstrandum, nasa en esa weten het, op 8000 kilometer van de aarde geen sterren zichtbaar, ook niet vanaf de donkere kant van de maan :
bij inzoomen hieronder zie ik wel sterren, bij dezelfde impressie hierboven niet
Een impressie van Farout: de planeet heeft een paarse gloed 
Een visualisatie van de afstanden van planeten en objecten
De ontdekkingsfoto van het object Farout
in Copenhagen.
Op de foto hieronder, impressie, zie je onze zon vanaf de paarse planeet farout.
GEEN STERREN ! Quod erat demonstrandum, nasa en esa weten het, op 8000 kilometer van de aarde geen sterren zichtbaar, ook niet vanaf de donkere kant van de maan :
bij inzoomen hieronder zie ik wel sterren, bij dezelfde impressie hierboven niet